Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to miasto żyje na milion sposobów
równie szarych co ludzkie twarze
po jesiennym zachodzie słońca

na deszczowych przystankach
wpatrzeni pulsującym wzrokiem szyb
umieramy miłość zostawiając w tyle

wieczorami gdzieś pod ziemią
oszukujemy siebie patrząc na chmury
a boga wkładamy pod język

nocami jesteśmy już nieobecni
blisko zapominając o zapachu rąk
nie chcemy wracać

Opublikowano

"to miasto żyje na milion sposobów
równie szarych co ludzkie twarze po jesiennym zachodzie słońca"
Niepotrzebnie wtrącasz tak dosłownie tą jesień. "Szarość" można zmetaforyzować. "Jesień" zastąpić epitetem.

"na deszczowych przystankach
wpatrzeni pulsującym wzrokiem szyb
umieramy miłość zostawiając w tyle"
"wieczorami gdzieś pod ziemią
oszukujemy siebie patrząc na chmury
a boga wkładamy pod język"
"nocami jesteśmy już nieobecni
blisko zapominając o zapachu rąk
nie chcemy wracać"
Ogólnie wiersz ma koncepcję, lecz do końca jej nie zużywa. Mam wrażenie, że w zbyt wielkim stopniu poświęcasz uwagę jesieni. Jeśli jesień ma być tłem (bo widzę, że wiersz ma drugie dno), to przydałoby się stonować tą nostalgię i szarość. A obraz stałby sie wyraźniejszy i łatwiej byłoby się na nim skupić. A tak wszystko przyćmiewa brzydka jesienna szaruga :)

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

a ja powiem ze na tak gdyz doceniam czyjes starania ;) wychodzi czasem a czasem nie . W tym przypadku chyba wyszlo / pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • życie to poezja ma wszystko to co lubimy   świerszcze tęcze zaćmienia ma Bogów   ta poezja to  nasza droga wartą nią iść   ma drogowskazy pokazują gdzie uśmiech i łzy   życie to poezja warto ją przeżyć blisko jej być   upiększać ją tym co zwie się miłością      
    • @Roma , ta atmosfera nieokreślonego bliżej poczucia winy, jakoś mnie to wciąga... Gdybym miał to zracjonalizować i podejść do sprawy jako świadomy obywatel, to musiałbym uznać ten wiersz za protest przeciwko takiemu, czy innemu systemowi prawnemu. No bo skoro ktoś się boi kary, ale nie wiadomo dokładnie za co, to znaczy, że z danym systemem prawnym jest coś nie tak. Ale można do sprawy podejść także w jakiś irracjonalny sposób...
    • @Alicja_Wysocka warto odważyć się na taki krok, w zupełnie inną, swoją stronę... i warto się takimi ludźmi otaczać. Miłego :) @Jacek_Suchowicz 'gdy między wilki  z rozmachem wrzucą mają zagwozdkę nie byle jaką bo przyjdzie dzień kiedy wrócisz ale nie sama lecz watahą'   Całość super, ale szczególnie ta strofa do mnie trafia. Niezmiennie uwielbiam Twoje komentarze, dziękuję :) @Domysły Monika bardzo bym chciała żeby to co napisałaś było prawdą :) jest mi niezmiernie miło, dziękuję przeogromnie. @Stary_Kredens interpretacja dowolną :) Ja tu widzę więcej dobrego niż złego, bo robi to "po swojemu"... ale ja mam dziwne podejście do życia. Odpozdrawiam Kredens serdecznie :)
    • @Łukasz Jasiński mam nadzieję, źe smakowało i, że poniedziałek powitałeś bez jakiegoś dużego kaca :) Mnie odstersowuje palenie papierosów... Również dziękuję,dobrego dnia.
    • @Wiesław J.K. dokładnie tak jak piszesz. Również pozdrawiam i dobrego dnia życzę :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...