Stadium ciała.

[czarna_Owca]

A
wewnątrz
pełno
Ciszy

Nie musisz się bać,
- tak lekko przepełznę po twoim
ciele.

przypłyniesz nagi,
szklisty
wychylony
- podupadłe piękno bólu
w toni mojego zadziwienia.

a śmierć
- tymczasem -
zaboli
wyłamanym ze stawu
nadgarstkiem,
który pierwszy cisną kamień
między ludzi.

Nie musisz się bać,
- ostrożnie spiją z Ciebie urok.

A ja
- tymczasem -
zawołam
ile w smutku dziwności
niema,
jak ostatnia kropka
w alfabecie
Brajla.



PS: dzięki za przeczytanie.

[Kamila_Ilska]

Ciekawe, choć tak na prawdę nie bardzo rozumiem o co chodzi... cięzki ten tekst... choć podobało mi się odtatnie porównanie
"jak ostatnia kropka
w alfabecie
Brajla. "
Powodzenia!!! :)

[czarna_Owca]

nie roumiem - ja z kolei - o co Tobie hodziło tym powodzeniem, ale na wszelki wypadek dziękuje. Owszem - waga względna - bezwzględna: jest. Przykro mi tylko, ze nie chciałaś zrozumieć.
serdecznie bardzo pozdrawiam
czarna_Owca