Geometria

[Lady_Supay]

przechodzisz ludzkie pojęcie,
kiedy dłońmi pełnymi sekund
przywracasz mnie do siebie
i zamykasz się w zero. ideał
poza którym nic. ars liberalis,

ostatnie namaszczenie przed
czasem. wędruję twoim kształtem
bez końca, do początku, pari passu
na krawędzi pomiędzy być, a być.

po tobie zwinę się w rolkę,
by szczęściu podcierać dupę.







artes liberales (l.mn.) - sztuki wyzwolone: stopień niższy: gramatyka, retoryka, dialektyka; stopień wyższy: arytmetyka, geometria, astronomia, muzyka.

pari passu - równym krokiem; posuwając się jednocześnie i w tym samym tempie.

[Pan_Fei]

Pojechałaś Su, nie powiem ;)
Tekst jest trudny (nie do końca jestem w stanie go rozszyfrować), ale z całą pewnością robi wrażenie (chociażby od strony technicznej).

Zakończenie ładnie kontrastuje z wszystkimi obcojęzycznymi zwrotami, tylko, że zważywszy na to, iż mój tok myślowy implikuje tu dziecko (błędnie?), nie rozumiem do końca skąd ta (jakże pieszczotliwa) dupa ;). Oświecisz mnie?

Gdybym miał ponarzekać na formę, to może tylko na dość mocno wyczuwalną dysproporcję między pierwszą, a drugą strofą. Zaczynasz długim na cztery wersy zdaniem, by dopiero później wejść z rzeczywistą grę słowną. Może pierwsze trzy linijki potraktować jako swoisty wstęp, a później pauza i już bez „i” rozpocząć z ciężkiej artylerii? Myślę, że ciekawie by to wyglądało, no, ale to Twoja decyzja oczywiście.

To chyba wszystko co mógłbym „mieć” do tego tekstu (jak widzisz, niewiele tego), więc moją opinię sama sobie dopisz :)

Serdeczności

Fei

[Lady_Supay]

Dzięki, Fei. Pomyślę nad formą.
Jednak w treści nie o dziecko chodzi. ;)
Serdecznie

[Pan_Fei]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie oświecisz mnie? ;)

Ps. no i zapraszam do siebie, może tym razem bardziej się spodoba :P

pozdr.
g

[Gość]

podoba mi sie . oryginalne to ;)

fajna tresc wiersza .

"przechodzisz ludzkie pojęcie,
kiedy dłońmi pełnymi sekund
przywracasz mnie do siebie
i zamykasz się w zero."

powyzszy wpadl w gust .

pozdrawiam ...