-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 13 567
W domu nad rozlewiskiem
ktoś cichą na gitarze
melodię gra
Melodię ktorej lubi się
kłaniać las trzcinowy
i królewski ptak
W domu nad rozlewiskiem
słychać płacz miłości
której cząstkę wchłonęła
jego toń i mgła0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 34 odpowiedzi
- 756 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 441 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 497 wyświetleń
-
- 14 odpowiedzi
- 244 wyświetleń
-
- 14 odpowiedzi
- 342 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Leszczym · Opublikowano
@Starzec ja tam myślę, że ona też trochę chciała dać się zjeść, ale to tylko teoria :) -
Przez Leszczym · Opublikowano
@Konrad Koper Powiało chyba jakimś niebezpiecznym ruchem przeciwnika... -
.thumb.jpg.f6502cb1a7651ad2d42b9a9d4f8fd769.jpg)
Przez Groschek · Opublikowano
naturalnie - bez okrzyku rozpinając guzik z bluzki nie podchodzę lali blisko aby dotknąć, ino musnąć niewidzialne kładę dłonie na zakrętach jej wykrętów tudzież czekam oburzenia tylko broniony ciemnością czy odrzucasz listki moje jak przed zimą jarzębina? żeby stanąć w pełni gołej na zakręcie jak nie ustąp! woła serce ciało nosząc rytmem jego odliczania; kiedy jestem.. i ty jesteś gdy cię nie ma i ja niknę -
Przez Ajar41 · Opublikowano
Lilaróż zimowitów na grządce, pokoszone, schną trawy na łące, pajęczyny posrebrzone rosą, o poranku koniec lata głoszą, coraz chłodniej, a niebo bez chmurki, po leszczynach grasują wiewiórki, zmilkły ptaki i owady w trawie, głośne tylko na bagnach żurawie i przymrozek kwiat zwarzył w ogródku, radość blaknie, bliżej nam do smutku, chociaż ciału nagości wciąż chce się, zapomnijmy; już wrzesień, już jesień.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez hauser · Opublikowano
W tych zmiennych, chwiejnych momentach na rozdrożu, na krawędzi, na ostrzu noża trzymam się rzeczy stałych. Pewnych. Stałych. Niezmiennych. Tego, że słońce na pewno wstanie i na pewno zaśnie. Że będzie pogoda. Jakaś. Obojętnie jaka - bo pogoda zawsze jest jakaś, a element niespodzianki zawsze istnieje. Tego że umrę. Że niezależnie od tego jak się czuje - gołębie będą fruwać i zebrać o żarcie a dzieci w upale będą biegać po fontannie i denerwować swoje matki odrywajac je od komórek okrzykiem 'mamo, zobacz' I tym, że ludzie przychodzą i odchodzą. Jedni zostawiają ślad, innych zapominam - nawet nie zauważam - jak ludzi w centrum handlowym czy bezdomnych na dworcach czy ulicach To wszystko uświadamia mi, jak mały, nic nie znaczący jestem w skali makro. I jak ważny jestem w skali mikro. I to wszystko - paradoksalnie - pomaga mi być. W tych zmiennych, chwiejnych, niepewnych chwilach na rozdrożu.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się