pewnego dnia. wpis 254

[Tomasz Pietrzak]

pewnego dnia, kiedy góry będą już tak małe,
że zmieszczą się w dłoni jak miarka ryżu, stanę na nich
ogarniając wszystko co poniżej. być może wtedy
uderzy dzwon przemijania, zupełnie jak u Issy i
oddam wierzbie całego siebie. póki co idę rzeką,
woda myśli za mnie uciekając czasem, nade mną
furkot skrzydeł i wir liści, latawiec opada bez duszy -
prostota formy.

[kall]

podziwiam za umiejętność pisania przemyśleń z morałem w formie wiersza.
nie wszyscy potrafią.

pozdrawiam
kal.

[Garamond]

jestem za, tego mi było trzeba po ciężkim dniu
dziękuję za energię
GA(ramond)

[Tomasz Pietrzak]

kall, Garmond, Pansy - dziękuję za tak ciepłe komentarze:)