Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

*** (Ulice wciąż są...)

Wiktoria Hieacynt
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wiktoria Hieacynt

Wiktoria Hieacynt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

"Ulice wciąż są nagrzane
moją myślą o tobie..."
A. Frajlich



widziałam film
na którym mężczyzna
rzucił swą kobietę na stół
w restauracji pełnej ludzi
i począł całować tak namiętnie
ja ciebie pewnie nigdy tak
publicznie
w ten sposób
no bo jak

nam to czekać
do tej naszej wyśnionej
starości
a wtedy czerpać miłość garściami
obmywać nią całe ciało
jak po suszy
karmić się nią
jak wygłodzone zwierze
szalenie
zachłannie

a teraz taki zastój
i blada wizja siebie za kilka lat:
trzymam swą córę za rękę i
patrzę jak rosną jej piersi
opowiadam z martwotą na twarzy
jak szybko potrafią mijać
godziny
tygodnie
jak ciepły może być
deszcz i
śnieg

jak bardzo może boleć zdradza łza
tak ognista jak to wino sączące się we mnie
i ciężka głowa z nadmiaru złych przyczyn
i ciężkie dłonie rozpamiętujące najmilszy im dotyk
brak snu
zimne stopy
które grzeje tylko stary koc
kupiony gdzieś z tobą na wyprzedaży

obok leży mężczyzna
który wchodzi we mnie rzadko
bo dni są długie
a noce jeszcze dłuższe
telewizor sam się wyłącza
nie muszę nic robić

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Strażnik

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie  zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.
    • Marek.zak1
      Inne spojrzenie na sytość

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • Simon Tracy
      Doba

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
    • Berenika97
      Contra Naturam

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre  zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku:  (jeżeli nie - to usunę)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Wiesław J.K.
      Strażnik

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Simon Tracy Koniec świata, chyba...dobre, brawo. Brzmi jak zbliżająca się Apokalipsa. Ciary przechodzą!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...