Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przez wydmy
skromny przeleciał wiatr
cichy
ledwo piasek musnął
ziarna poprzemieniał
rozkołysał suche trawy

zajączki słoneczne
krople morskiej wody
twoich oczu
odbicia lustrzane

zasłuchany w morza szept
i wiatru crescendo
na mewy skrzydłach
myślami lecisz
za horyzont
układasz słowa
do melodii serca

Opublikowano
Czy pamiętasz? Jak żeśmy czekali...
Jedenaście wyblakłych miesięcy...
Na ten pierwszy niebieski plusk sk..
I na mewy tańczące na wietrze...
(...)
Mówili na nią słońce, Bałtyku szary piach
Zamieniał się w gorący podzwrotnikowy raj
Mówili na nią słońce i wzdychał w tobie blus
Tak jasne były noce jakby zabrakło chmur
Mówili na nią słońce...


Twój wiersz właśnie taki klimat mi zbudował. A musisz wiedzieć, że tę piosenkę powyżej bardzo lubię. Dlaczego ją wstawiłem? Po prostu, twój wiersz można by dokleić do końca jej... i chociaż temat może się wydać trochę... chm, zbyt naciągany... to jednak warto.

Pozdrawiam
seweryn .m
Opublikowano

"przez wydmy
skromny przeleciał wiatr
cichy
ledwo piasek musnął
ziarna poprzemieniał
rozkołysał suche trawy "

Piękny klimat stworzyłas w wierszu, gdzie tęsknote czuje się przez skórę..

a wyrwany przeze mnie fragment jest zwyczajnie śliczny

wiatr..skromny cichy - to niezwykłe..tak pieknie złagodzić..to co wydaje się nieokiełznane.
pozdrawiam bardzo - Mirka

Opublikowano

Wiele powstało wierszy o tej tematyce i mógłbym próbowac się czepiać. Nie umiem jednak bo Twój liryk bardzo mi się spodobał.

Jestem jednak pesymistą, więc po przeczytaniu całości, przed oczami pojawił mi się obraz dziewczyny ze złamanym sercem, która uwierzyła w piękno miłości poznanej na nadmorskim deptaku. Ale to juz temat na odrębny wiersz.

Też dawno nie byłem nad Bałtykiem, dziękuję więc za wiersz, który mi przypomniał spędzone tam chwile.

Opublikowano

Wiersz ma wyrażać tęsknotę!!!

...a jaką, to już każdy sobie może dopowiedzieć...no i oczywiście pojechałam nad morze,tak , jak zapowiedziałam...a potem powstały moje następne wiersze.

Pozdrawiam.
Irena.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • a więc jesteśmy. przewertowani ze wschodów słońca, pożółkłych myśli. gdy księżyc - kłamca, a świat nas ranił, zamiast dni wyrwać, do mnie się przybliż.   i bądź mi blisko (nawet najdalej), sklej ze mną wczoraj, dziś i za chwilę. będziemy stale, trwale, niewcale - o ile zechcesz - najmocniej, ściślej.   tylko nie ponie, tylko nie rychło - by być nie do zdarcia i zawsze wczas - złączmy co było z byleby było by było nadal i w nas i dla nas.
    • Dziękuję pięknie i za komentarze i serduszka :)
    • @Nata_Kruk potrafiłam, a wolę krótsze:)
    • Na nic   do mojego życia  wpadło aż nadto zbiegów okoliczności  większość to układane z precyzyją talie kart  zbytek przysłonił wszystko asom ich pasjanse w szczurzych norach  przetaczają kolejne wagony złota  warownie za fasadą z ołowiu                           w takich chwilach mam ochotę  na przechadzkę z księżycem rozżalony  gryzie sam siebie obijając się o konstelacje  a gdyby tak z Oriona jedna maleńka  prosto w moje dłonie  rozświetliłabym cienie na szlaku na górze od dawien dawna  srebrzą się miliardy na nic mi one      listopad, 2025
    • @nieporadnik Fajne, bojowe limeryki.   A dziadek Władek? Znamy, znamy.... Na przykład tu był wspomniany.. oraz tu.. a także  tu.. i tu... I w paru innych miejscach też. Pozdrawiam serdecznie życząc miłych dalszych poszukiwań :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...