Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Promyki słońca
Tańczące w kącikach oczu
Figlarne, wesołe
Czasem obmyte przez łzy
Czasem są zimne, to znów parzą jak ogień!
Słońce w twoich oczach!
Swoją radość dajesz mi.. Ot tak
Od serca!
A ja wdzięczny biorę
Promykami słońca zauroczony
Pomiędzy nimi most
Filary już w gruz się rozpadły!
Już na odległość oddechu są
Lecz ich ciała już się nie spotkały
Ona widzi jego
On widzi ją
Już czują dotyk!Tak blisko
A zarazem daleko tak
od siebie są
Objął ją dłońmi
Coś, co tylko wyobraźnią objąć można
Coś, co tylko niespełnionym marzeniem było!
Tak lekko
Bezszelestnie
Wtulił się w miłość

Opublikowano

strasznie długi ten wiersz, troszkę przegadany, po 2-3 frazy na określenie jednego zjawiska które jest już powiedziane wyżej, jakoś taki namiętnie beznamiętny, ile to już razy czytaliśmy "o filarach spojrzeń", "o słońcach w oczach", "na odległość oddechu", te zabiegi powtarzają się wielokrotnie w poezji, więc twój wiersz nie jest "zły" ale nie wnosi nic nowego... jest on i ona i tyle... kochają się i tyle... oby żyli dułgo i szczęśliwie
nie przejmuj się ja piszę i tak znacznie dłuższe wiersze( jeszcze bardziej przegadane) więc pisz pisz pisz, aż w końcu tym pseudonimem przyciągniesz czytelnika, jak na razie jak dla mnie jest średnio na jerza

nisko si e kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

jako, że mój imiennik to bedę bardziej pobłażliwy. Masz wrażliwość i zapewne również wyobraźnię, ale musisz ją zmusić, by sięgnęła poza ramy banalnych, wyświechtanych środków artystycznych.
Zgodzę się również z przedmówcą; troszke przegadany. Ale poczytaj, pisz dalej i powinno jakoś być.


Pozdrawiam.

Opublikowano

Nie pisz o miłości, bo piszesz banalnie.
Nie rymuj, bo nie potrafisz.
Pozbądź się wielokropków.

I jak juz piszesz (i publikujesz), to wysil sie na oryginalność.

A najlepiej to czytaj dużo poezji.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2 Dokładnie tak Annno! :-)
    • @Wiesław J.K.  fakt to prawda. Są książki które zostają na całe życie, i wraca się do nich z przyjemnością. A jak nie można wrócić- to one są- w sercu
    • @Robert Witold Gorzkowski   @Marek.zak1 bo obaj macie rację.  Kozacy biorący w wojnach Rzeczypospolitej domagali się aby byli ujęci w rejestrach( rejestrowym przysługiwał żołd). Chcieli też przyznania autonomii od polskiej szlachty. Przepaść się pogłębiała- tak Kozacy nie uznali unii brzeskiej. Ugoda perejasławska przyniosła tylko korzyści Rosji. Z obiecanej Kozakom autonomii zostały tylko nici,  i zaprzepaściła szansę na Stworzenie Rzeczpospolitej Trojga Narodów
    • Po angielsku "brain fart" właśnie przydarzył mi się, wiem, że czytałem coś o książkach, tak tutaj na poezja.org i zrobiłem sobie przerwę i proszę bardzo, zapomniałem gdzie to czytałem. Szukanie jak do tej pory nic nie dało, ach! na starość torba i piach...nie, nie, jeszcze nie umieram, a przynajmniej nie mam takiego zamiaru i nie jestem jeszcze taaaaaaki stary.  Ten poniższy komentarz zamierzałem tam zamieścić, ufff jak dobrze, że internet pamięta. hahah  Tak coś brzęczy mi w mózgownicy, że to Leszczym wspomniał coś o książkach, ale nie jestem całkowicie pewny i jeśli ktoś z was wpadnie na trop kto ostatnio wspomniał coś o książkach, czy to w komentarzu, czy też w wierszu lub prozie będę wdzięczny i zamieszczę to wszystko tam, gdzie było to początkowo zamierzone. Dziękuję za uwagę.    To prawda! Pewne jest to, że niektóre książki potrafią zostawić trwały ślad na sercu i w pamięci. Pamiętam, jedną książkę rosyjskiego pisarza, niestety tytułu nie pamiętam i autora także, posiadała wiele, wiele stron, a więc była "gruba", bodajże jakaś saga rodów carskich i zbliżającej się ery komunistycznej w Rosji. Lubiłem również czytać sławnego francuzkiego pisarza Victora Hugo. Były to czasy, gdy mieszkałem w Warszawie, lata 70-te ubiegłego stulecia. Książka ta tak mnie wciągnęła w swoją akcję, że po prostu czułem, że sam biorę w niej udział.  Oczywiście, czytałem wiele polskich książek: Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus i wiele innych znakomitych polskich pisarzy i poetów.  Pamiętam, niedaleko gdzie mieszkałem, była mała księgarnia na ul. Grochowskiej, w pobliżu placu Szembeka, częstym tam bywałem gościem, a parę domów dalej była  mała wypożyczalnia książek i tam również można było mnie bardzo często widzieć.       @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • czystość nie daje Mi żyć pragnę się zbliżyć bo prowadzić się samotnie - Mnie boli  i głowa i serce i piersi, i ręce bo wnętrze Mnie piecze i kłuje gdzie wejście Me miękkie  i bolące, łaknące  kurzem porasta pragnę poczuć jak ktoś w nie wrasta i rozkwita powoli łagodnie czy to grzech pragnąc zakwitnąć? jeśli Moje ciało jest grzechem i czeka za nie najwyższa kara to na co ten co je stworzył  stworzył Mnie taką jaka na piekło zasługuje jeśli bóg istnieje, Ja pragnę grzeszyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...