Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Słońce powoli chowa się za horyzontem
Obleka świat różową poświatą
Siedzę wsłuchana w ciepłe tony fortepianu i skrzypiec
W tą harmonię dźwięków...
Tak idealnie do siebie pasują
Jak ja i Ty...

Twoje ramię obejmujące mnie w talii
Twoje usta na moim czole
Twoja dłoń przyciskająca mnie do Twego serca
Twe przymknięte powieki
I lekki uśmiech na twarzy
Ten spokój...
Jeden rytm bijących serc
Pierś unosząca się jednako
Cichy szept...
To fortepianu dźwięk...

Wtem skrzypce mocniej smyczkiem szarpnięte
Nadają pieśni nowy rytm
Jak serc naszych bicie wzrasta gwałtownie
Jak dłoni przyspieszony ślad
I ust pospieszna wędrówka
By odnaleźć muzykę naszych ciał
By zjednoczyć nasze dusze

Niech nie milknie nigdy ta piękna nuta
Niech gra nam całe życie
Dla nas i w nas
W sobie nawzajem
Dla siebie...

Opublikowano

Dziękuję za zwrócenie uwagi. Istotnie, tych wielokropków było zdecydowanie za dużo i były one zbędne. Już to poprawiłam, choć tych kilka zostało. Jeśli zaś chodzi o dalszą część opini proszę o małe wyjaśnienie co Pan miał na myśli pisząc "wyzaimkuj to". Nie mam pewności czy dobrze zrozumiałam. Dziękuję i pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki to co się stało to wielkie barbarzyństwo, ale najgorsze jest to że niektórzy się z tego cieszą. Szok.  Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • @Alicja_Wysocka czegoś co samemu się nie przeżyło, to często tylko jedna z wielu opowieści, ale większość, która nawet teraz się dzieje pozostaje w mroku niewiedzy lub zapomnienia Dziękuję za czytanie i komentarz  Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • Ładny wiersz, pozdrawiam.  
    • Płomień liże niebo, Drapie ciągle płuca swąd. Patrzę już na ślepo, Zataczając któryś krąg. Krzyczy całe ciało, A z gardła nie dobywa się już dźwięk...   Spłonie dziś na popiół, Wiara, że pojawi się. Nadzieja i opór, Że on nie opuścił mnie. Szans ciągle za mało, Nawet na pojedynczy jęk...   Wiem, że nie pomogłem, Zagłuszając każdy ton. Niszcząc czego dotknę, Byleby nie zajrzeć w głąb. Lecz proszę Cię, coś powiedz, Potrzebuję Cię, sam przecież wiesz...   Gdziekolwiek się przeniósł, Łzę otarł o moją skroń. Również na ramieniu, Niczym wspierająca dłoń. Krople gaszą ogień, Orzeźwienie przyniósł mi mój wiersz.  
    • ,,Wielkich dzieł Boga  nie zapominajmy,, Ps.78    pamiętać o Bogu trudno gdy...   życie jak szwajcarski zegarek  najnowszy smartwitch   znika z horyzontu  bo i po co potrzebny    gdy … światło nasze gaśnie nagle  w najmniej oczekiwanej chwili  znikają marzenia    było beztrosko i pięknie  slodycz miłość  wszystkiego w nadmiarze  to nie był sen  a jednak ...przepadł   czy Ty Boże nie widzisz... niesprawiedliwości  mnie syna Twojego    źle mi się dzieje  przecież …jestem Twoim dziełem  przypomniałem sobie  wiem że podasz rękę  i już …   9.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...