laleczka z saskiej porcelany

[natalia]

denatkowa poza w rogu wanny
pozwala bezszmernie studzić zmysły

potasowe mydliny łuszczą się rozlegle
z samej gładzi czoła po paznokcie

giętkość przy balsamowaniu
przy pudrowaniu wszechbladość

spuszczenie na noc rzęs by sen nie deptał
szczęka ku górze wypatrująca zbliżeń

i jest M(ała)
gotowa się kręcić jak-gdy zapragniesz

[natalia]

była, ale z tego co wiem to piosenka Majki Jeżowskiej, i? coż ma wynikać z tego?

[Roman Bezet]

Witaj natali ;)
tak szybko wiersze spadają w dół, że nie nadążam (kilka dni niebytu).
Sam zamysł wydaje się współgrać z chropowatością (ostrością?) formy, te wszystkie epitetuchy 'denatkowe' itp. - to jest bardzo dobry chwyt.
Zastanawiam się, czy specjalnie zgormadziłaś w trzech wersach kolejno zakończenia na -ie/le? (nawet w drugim wersie z inwersją źle brzmiącą!) - w trzeciej zwrotce tak ładnie się uporałaś z wymienianiem rozstawiając kolejność, więc czemu wcześniej tak?
Myślę też, że bez bólu można "i" ekspediować do nastepnej zwrotki - dziwne jest na końcu, za malutkie na zbudowanuie przerzutni, rozprasza tylko, a razem z pointą zabrzmi ;)
{[((M)(nawiasy?))]} ;))))))
pzdr. "jak-gdy" b

[natalia]

już poprawiam, chociaż nawias... myślę że pasuje, bo spełnia swoją funkcję
dzięki Bezet :*