jak to jest być debilem??

[Piotr Sanocki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chętnie odpowiem na to pytanie, jeśli tylko wcześnie zdefiniujemy "głupotę". Czy jeśli założymy, że "głupota" to cecha nadawana osobie przez drugą osobę w celu poprawienia sobie humoru przez dowartościowanie własnego ego kosztem drugiej, bez wyraźnej przyczyny będącej przesłaniem do tego osądu? Jeśli tak to odpowiedź na pytanie brzmi "nie". Wyraz głupoty jako pozostanie w błędzie nie jest przejawem niższej wartości intelektualnej lecz tylko zniekształceniem prawdy.

Uparte trwanie przy błędzie nie jest obrazem "głupoty", tylko cechy charakteru, która w danym momencie izoluje daną osobę od prawdy. Należy ona do układu samozachowawczego będącego obroną przed kłamstwem (które w świecie niestety z reguły oznacza niebezpieczeństwo). To, że broni ona błąd, wcale nie oznacza, że funkcjonuje nieprawidłowo. Więc nie nazwałbym "głupim człowiekiem", który wbrew rzeczy jasnej wybiera inne rozwiązanie i uporczywie go broni.
Jeżeli ta osoba jednak zna prawdę, a mimo to broni kłamstwa, to jest oznaka mentalności - wynik wychowania.

Pozdrawiam serdecznie

[bogdan vendetis]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

już wcześniej odrzuciliśmy taką definicję.
W tym konkretnym przypadku przymujemy że "głupie" jest postępowanie nieracjonalne i nielogiczne, wynikające prawdopodobnie z błędnego rozumienia pewnych spraw, bądź kompletnego braku wiedzy na ich temat, jednocześnie trwanie w przekonaniu, że jest się kompetentnym do wydawania sądów, bądź pełnienia danej funkcji... Natomiast pytanie moje brzmi, czy w takiej sytuacji (która nie jest wynikiem "głupoty" danej jednostki, a jedynie efektem zbiegu okoliczności i postawienia jej w obliczu sytuacji na którą nie była/był gotowy) czy jeżeli mimo to, że wyraźnie sobie nie radzi, że dostaje zewsząd sygnały o tym, że jego stanowisko jest błędnę nieracjonalne i szkodliwe, czy jeżeli dalej trwa w błędzie, to jest to wina tylko i wyłącznie Ego, które nie chce przyznać się do błędu, czy może już nareszcie możemy powiedzieć, że jest to osoba po prostu głupia, skoro nie widzi tak oczywistych spraw, nie potrafi obserwować, analizować i wyciągać logicznych wniosków? a w dodatku jest przekonany, że ma rację i na wszelkie słowa już nie tylko krytyki ale chęci pomocy, reaguje agresją a wszelkie argumenty zwalcza w sposób siłowy (a więc jest świadomy braku swoich racji, a jednak nie chce się do tego przyznać)
Czy to jeszcze wina spraw losowych i cech charakteru, czy jenak możemy już powiedzieć, że dana osoba po prostu nie ma odpowiednich zdolności umysłowych (zarówno czysto biologicznych (vide wspominane fałdy na korze mózgowej) jak i odpowiedniej wiedzy w takich sprawach przydatnej) żeby pojąć swój błąd i z niego się wydobyć

[Brygida Konia]

No tak, ale z planów coś wynika, z niektórych dyskusji coś wynika, a z tej nie bardzo.

Nie chodzi o to, że pytanie nie ma odpowiedzi. Dla mnie wręcz przeciwnie, odpowiedź jest tak banalnie prosta i oczywista, że rozważanie jej to takie monotonne przeżuwanie...

A dyskusja w ogóle się toczy tylko i wyłącznie dzięki temu, że pytanie zostało skonstruowane w kontrowersyjny sposób, bo insynuuje, że każdy z nas jest debilem, tylko o tym nie wie. Taki chwyt...

Ja nie wierzę w żadne prawdy obiektywne i uważam, że jeśli człowiek ma mocne podstawy ideologiczne dla przedsięwzięcia pewnych działań i podejmuje je z jakimś sukcesem, to nie jest głupi i nie jest debilem, cokolwiek sądzą o tym ludzie wokoło. "Dobro" tych przedsięwzięć to oczywiście osobna sprawa. pozdrowienia.

[bogdan vendetis]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a jednak wzięła pani udział w tej dyskusji, skąd zatem potrzeba poinformowania mnie (i zapewne jeszcze kilku osób) że odpowiedź nie istnieje (albo jest banalna) a dyskusja jest miałka? cośtu jednak nie jest takie proste jak pani twierdzi (sama pani mówiła że robienie rzeczy bezużytecznych i bezsensownych nie leży w naturze człowieka... i bynajmniej nie łapię pani za słówka, a tylko sugeruję, że może nie wszystko jest takie proste jakbyśmy chcieli, czy nawet, jak uważamy że jest)


zwierzę również ma podstawy do podejmownia wszelkich działań, a jednak zgodnie z definicją inteligencji - nie posiada jej, a wiec jest głupie... samo posiadanie motywacji nie czyni ani dobrym, ani inteligentnym, tak samo czynów nie można odrywać od człowieka ich dokonującecgo...
Ale prawdy obiektywne istnieją i funkcjonują, (grała pani w kółko i krzyżyk?? obowiązuje tam "strategia" która sprawia że nie można przegrać - taka sama strategia istnieje też w szachach, ale jak dotąd nikt jej nie "policzył" ani nie zanosi się żeby kiedykolwiek się to udało - co nie zmienia faktu ze ona istnieje... to samo z innymi "prawdami obiektywnymi" - to że nie można ich ustalić, nie oznacza że nie istnieją, fakt próbowania osiągniecia czegoś niemożliwego wydaje się bezsensowny, ale niekoniecznie taki musi być (tak samo jak opracowywanie "pośrednich" strategii gry w szachy)

ps.(offtopic) jeżeli to nie ma sensu to co ma sens?? (pytanie na serio, skoro wygłosiła pani zdanie o tym co jest "bez sensu" to zakłądam ze wie pani co ten "sens" ma... ja nie wiem a chetnie bym się dowiedział

pozdrawiam

[Brygida Konia]

ech... męczące to. za dużo pan nadinterpretuje, żeby chciało mi się teraz wszystko sprostować. moje wypowiedzi zawierają mniej treści niż pan by chciał, żeby zawierały. (i na przyszłość - można do mnie na "ty", nawet wskazane :))

a to nawet dosyć ciekawe, jak na podstawie kółka i krzyżyka, albo szachów pan chce zdefiniować ludzkie prawdy obietywne i określić mechanizmy ich wytyczania (co jest obiektywnie dobre, a co obiektywnie złe?)? jaka ja jestem wg prawd obiektywnych? (bo skoro tak pan ich broni, to zakładam, że je pan zna?) głupia jestem, czy mądra? (na podstawie tego, co piszę, bo można to wywnioskować).

z tym sensem... proszę pamiętać, że ja nie uznaję prawd obiektywnych, jeśli ja nie znajduję sensu w tej dyskusji, to nie musi oznaczać, że pan go nie znajdzie, albo ktoś inny. aczkolwiek, logicznie rzecz biorąc, co z niej wynika?

pozdrawiam.

[bogdan vendetis]

a teraz to już projekcja:
przypisujesz mi nadinterpretacje, podczas gdy sama sie jej dopuściłaś: ja od pocżatku tylko i wyłącznie pytam, owszem, zakładam istnienie prawdy obiektywnej (a moze nawet obiektywnej głupoty) ale nigdzie nie podawałem własnej definicji, co wiecej kilka razy zaznaczełem ze jej nie posiadam (i raczej nie posiądę)
Natomiast Twoje wypowiedzi wnoszą kolejny ciekawy wątek do dyskusji: uznałaś że w pierwszej wypowiedzi sugeruję że każdy jest debilem (a więc zę rónież i Ty) (jest to wniosek błędny, chociaż jak ktoś już zauważył - pożądany)... a uznając że wątek w jakiś sposób sugeruje że jesteś głupia automatycznie odnosisz siędo niego (i do mnie) niechętnie, co prowadzi do dalszych błedów w interpretacji i do kompletnego niezrozumienia...
a więc wniosek pierwszy: osobiste podchodzenie do jakiegoś zagadnienia, kierowanie się emocjami osłabia ogląd sytuacji obiektywizm i logiczne działanie - czyli powoduje że człowiek działa poniżej swoich intelektualnych możliwości

[Brygida Konia]

a ja na samym początku po prostu odpowiedziałam, ale to nie wystarczyło. whatever.

[Skandynawska]

oh debilem byc to bardzo trudna sztuka, ucze sie juz jej od 21 lat, i kazdego dnia musze przerabiac mase debilnych sytuacji,zeby nie wyjsc z wprawy

ciezka sprawa
mowie Wam, ciezka sprawa

[Tali Maciej]

poloecam Idiote Dostojewskiego, ciekawie rozstrzygnięta kwestia idiotyzmu jakotakiego
oraz krótki cytat z jednej z książek Coehla "Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie. Podejmijcie ryzyko bycia odmiennymi, ale nauczcie się to robić tak,aby nie zwracać na siebie uwagi. A teraz skupcie się na tej róży i pozwólcie by objawiło się wasze prawdziwe ja. A co to jest prawdziwe ja......To, to kim jesteśmy. A nie to co z nas uczyniono"
pojęcie głupoty hmmm......Mój trener, wykładowcy, rodzice, teściowie uważają mnie za bardzo mądrego wyważonego człowieka, a koledzy za totalnego debila, więc wszystko zależy od punktu odniesienia od wizerunku jaki malujemy pędzlem zachowań w społecznościach zbiorowych. Na koniec prosta sentencja "Jak se pościelisz tak się wyśpisz"

[bogdan vendetis]

przytoczyłaś cytat z jednej z lepszych ksiązek traktujących o tym problemie...
zresztą temat nieaktualny - wspomniany debil, w międzyczasie udowodnił, że niezależnie od kontekstu, prób i wysiłków penych rzeczy pojąć w stanie nie jest - a więc istnieje debilizm uniwersalny (niezależny od biologicznej wydajności mózgu, a wystarczy tylko odpowiednie "wychowanie"
niestety

[Piżmak E]

Witam!
Jak dla mie debilizm czy głupota jak wolicie jest rzeczą,której nie damy rady określić. Tak naprawdę to również ludzie całkiem "normali" mogą być odebrani jako inni, często głupsi. Jest to kwestia środka krzywej gaussa (jeśli rozumiecie). Ci którzy choć trochę odstają są inni. Swoją drogą nie wiem, czy zdajecie sobie sprawę,ale duża ilośc społeczeństwa ma IQ poniżej 80, co już kwalifikuje się do niepełnosprawności (stopień lekki)