Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ściana deszczu
Nie widzę przez nią
Drzew w parku
- Tych na wyciągnięcie nerwu wzrokowego

Rozpacz aniołów
Jest wielka
Zgubiły jednego ze swoich
- A może po umarł po prostu ze starości

Sufit obdarowuje mnie
Pomarańczowymi kroplami
Wcieram je cierpliwie w dłoń
- Chcę przez chwilę poczuć się pierzaście anielska

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ten fragment jako tako błyskotliwy, dalej bardzo zwyczajnie, żeby nie powiedzieć kiczowato. A szkoda, bo ostatnia zwrotka na poziomie.

Pozdrawiam serdecznie

Fei
Opublikowano

Witam, złośliwość przedmiotów martwych jest wielka. Dopiero teraz udało mi się dostać do sieci. Dziękuję za wszystkie uwagi.
Arku - zwykle niestety działam celowo, przez przypadek to ja porysowałam samochód:)
Samo Zło - mogłabym pisać o bezzębnych żarłaczach i beznogich stonogach - tylko problem w tym że nie chcę. A poza tym gdyby nie anioły nie mielibyśmy odniesienia do zła
Stasiu - ależ to jest erotyk, jak najbardziej, jeno ciut spokojniejszy bo deszczowy
Serdecznie wszystkich pozdrawiam, dzisiaj wyjątkowo gwiezdnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
    • @Annna2 piękna modlitwa i wzniosła.  Pozdrawiam:)
    • @MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie! 
    • @GosławaNiech "zostanie na dłużej" , bo on sam w sobie jest wspomnieniem. Piękny, przejmujący wiersz. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...