Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spotkałam ją
wiele lat temu
kiedy jeszcze
nie wiedziałam
jak się rozmnażają ślimaki
oferowała mi
miejsce pod
żebrem rzekomym

'jak na tamte warunki całkiem niezłe'

po kilku milionach
zdławionych oddechów
gdy poznałam
zawiłości
umysłu ludzkiego
a kościec wychudzony
aortę mi przygniatał
zwątpiłam w jej dobre intencje

chodziłam tu i tam
jak lato zima
zawsze był ze mnie bachor
nie przeczę

teraz po
sznurach nocy
powracam

'znajdzie trochę
farby w piersi'

Opublikowano

a jak wiadomo klimaty bywają różne. mnie śmierdzi woskiem i nic na to nie poradzę.
od razu na początek wyskok ze ślimakiem to nie był dobry pomysł... podobno u nich rozmnażanie zachodzi raz w ciągu życia, więc moja wyobraźnia produkuje w tym momencie różne obrazy...nie jest to przyjemne.
natomiast tego:
'chodziłam tu i tam
jak lato zima
zawsze był ze mnie bachor
nie przeczę' w ogóle nie rozumiem. serdeczności

Opublikowano

bardzo fajnie sie to czyta, ale...
...zgadzam się z Samo Zło co do ślimaków- moja babcia też nie wie jak się roznażają, a juz długo i szczęśliwie żyje, więc nie wiem czy to jest takie istonte

...też nie rozumiem "jak lato zima"- do czego to nawiązuje? :)

pozdr, fr.ashka ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




zaraz wytłumaczę fragment o który pytasz
'chodziłam tu i tam
jak lato zima
zawsze był ze mnie bachor
nie przeczę'
chodzi o to, iż tak jak zmieniają się pory roku, raz byłam przy tej nadzieji a później znów odchodziłam od niej, stąd nawiązanie że nie byłam dobrym dzieckiem, ponieważ nie przebywałam ciągle matką.

mam nadzieję że teraz jest to zrozumiałe

pozdrawiam serdecznie i dziękuję wszystkim za komentarze i poświęcony mi czas

Espena Sway
Opublikowano

tytuł skojarzył mi sie z Matką powieszonych ale treśc okazała się iina wiesz pomyslowy, z tymi ślimakami, to pełne zaskoczenie. może to daje nie zbyt miłe skojarzenia, ale życie nie jest tylko miłe...wiesz bardzo bardzo tresciwy. z glebią. można stworzyć piekną interpretację. Mi się podoba.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy Odważny hołd dla Baudelaire'a i jego estetyki dekadentyzmu. Wiersz jest intensywny, drastyczny i świadomie prowokacyjny - dokładnie w duchu "Kwiatów zła". Nekrofilia, rozkład, zgnilizna - to motywy, którymi Baudelaire szokował swoje czasy. Trzymasz się tej konwencji. Niektóre wersy są bardzo mocne: "Trumna to śmierci kabina" czy obraz papierosa dymiącego na pomniku - to plastyczne i przygniatające. Zastanawia mnie, czy wiersz potrzebuje aż takiej dosłowności w obrazowaniu. Baudelaire balansuje między ohydą a pięknem, między dosłownością a metaforą - tu czasem brakuje mi tego drugiego bieguna. (Przeczytałam kilka wierszy z tomu "Kwiaty zła"). To nie jest wiersz dla każdego. Nie jest w mojej estetyce, ale przypomina klimat mistrza. Pozdrawiam.
    • @lena2_ Napisałaś wiersz pełen subtelnej duchowości i emocjonalnej prawdy. Najmocniejsze wrażenie robi ostatnia strofa — zamknięcie kręgu, które nie jest rezygnacją, tylko uznaniem ludzkiej słabości i Bożej cierpliwości. Odebrałam Twój wiersz jako rodzaj modlitwy - śliczny! 
    • @Annna2 Ten wiersz jest absolutnie błyskotliwy, a jego siła tkwi w puencie, która każe natychmiast przeczytać go jeszcze raz, w zupełnie nowym świetle. Zbudowałaś świetny dialog na klasycznym napięciu między "cnotliwą" (Ona) a "rozpustnikiem" (On). Malina jest cudownie pruderyjna i pełna ludzkich pretensji. Motyl jest cynicznym realistą. I wreszcie finał - "Jam pani niegodnym? Inaczej byłbym głodnym." To esencja symbiozy. On nie jest "niemoralny" – on jest po prostu głodny, a jego głód jest jej niezbędny do przetrwania gatunku. Napisałaś niezwykle inteligentny i dowcipny utwór. Jest jak miniaturowy dramat filozoficzny przebrany za fraszkę. Świetne erekcjato. :)    
    • @violetta   daj mi chwilę :)   nie czujesz, że sie poznajemy :)   napisz dla mnie wiersz ! okaż mi swoje serce ! uśmiechaj się do mnie !   tak jak ja do Ciebie :)
    • @Annna2 znam ten cykl poetycko-historyczny z innego portalu ale żaluję,że ciąg dalszy nie nastąpi ale może w innej odsłonie? pozdrawiam cię Aniu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...