Uciekając

Przez Paulina Pasek
31 Lipca 2005 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

Udostępnij

Obserwujący 0

Rekomendowane odpowiedzi

Paulina Pasek

Opublikowano 31 Lipca 2005

Autor

- Zgłoś
- Udostępnij

Opublikowano 31 Lipca 2005

Tylko ona pozwala nam popełniać błędy
pomagając nam w tym
śmiejąc się ukradkiem
byśmy nie zauważyli

To przez nią lub jak kto woli
dzięki niej

Ludzie – żałośni głupcy
nieczułymi wdechami tworzą swój świat
głuchą duszą słuchają się nawzajem
(a może nawet jej(?) )
stają się coraz mniej warci

Tracą wiarę zalewając się
czerwonym ogniem łez
ochraniając wyimaginowanym
pomarańczowym śniegiem

szukając pomocy nie w tej osobie
ranią się nawzajem

ściereczką do mycia naczyń
zabrudzają zamiast czyścić
kładą się na pięciometrowych szpilkach
(by nie poranić kościanego umysłu)
zasypiają otoczeni aurą
kandyzowanych ananasów czarnej przyszłości

uciekając przed panią życia

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Ostatnio w Warsztacie
- Moondog 1 253
  
  Opublikowano 4 godziny temu
  
  Cisza
  
  Kołysze znużone dniem fale
  Rozmywa brzeg dotyk kipieli
  A cisza leci wciąż z wiatrem
  By wracać w chwilach refleksji
  
  Cisza to przestrzeń dla myśli
  Cisza jest również samotna
  Choć w niej ocean ukryty
  Zdaje się nie mieć końca
  - Zgłoś
  2
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
- Ton 1 2
  
  Przez Dominika Moon, 16 Września w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - modlitwy
  - 34 odpowiedzi
  - 735 wyświetleń
- Las 1 2
  
  Przez violetta, Czwartek o 13:07 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 25 odpowiedzi
  - 433 wyświetleń
- Pisarz 1 2
  
  Przez Leszczym, Środa o 11:55 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 23 odpowiedzi
  - 486 wyświetleń
- Konflikt urojony
  
  Przez Duch7millenium, Czwartek o 12:40 w Fraszki i miniatury poetyckie
  - 14 odpowiedzi
  - 239 wyświetleń
- dzisiaj
  
  Przez hauser, Czwartek o 14:39 w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
  - 14 odpowiedzi
  - 304 wyświetleń

Zarejestruj się. To bardzo proste!

Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
- Zaloguj się
- lub
- Zarejestruj się
Ostatnio dodane
- 0
  
  Ostatni sen w Auschwitz
  
  Łucja Maksymilian · Rozpoczęto 2 godziny temu
- 0
  
  Cisza
  
  Moondog · Rozpoczęto 4 godziny temu
- 1
  
  Spalmy się
  
  malwinawina · Rozpoczęto 6 godzin temu
- 1
  
  Nadejście
  
  Arsis · Rozpoczęto 6 godzin temu
- 0
  
  Krótki wiersz o pożądliwości
  
  Starzec · Rozpoczęto 7 godzin temu
- 0
  
  * * * (5)
  
  Corleone 11 · Rozpoczęto 8 godzin temu
- 1
  
  Pruchna
  
  Duch7millenium · Rozpoczęto 8 godzin temu
- 1
  
  eliksir
  
  JWF · Rozpoczęto 9 godzin temu
Ostatnie komentarze
- Zmiana dyscypliny
  
  Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano 2 godziny temu
  
  Pewien filozof pochodzący z Chęcin nie miał smykałki do żadnych narzędzi. Gdy jakieś brał w łapę, wychodził na gapę. Lecz do narządów, to zawsze miał chęci.
- dzisiaj
  
  Przez Łucja Maksymilian · Opublikowano 2 godziny temu
  
  @hauser ciekawa gra słów. Całość w moim odczuciu bardzo przyjemnie się czytało. Pozdrawiam cieplutko!
- Ostatni sen w Auschwitz
  
  Przez Łucja Maksymilian · Opublikowano 2 godziny temu
  
  Jestem w ciemnym, zimnym pokoju. Czas spać, wyłącznie na ukojenie myśli czekam. Nadeszła chwila ciszy i spokoju. Ze łzami w oczach na podłogę klękam. Czas Bogu ofiarować się w opiekę. Dziwne... mam siłę by nadal go wołać. Wyciągam do niego zakrwawioną rękę. Czy dane mi będzie go w niebie oglądać? Koniec myśli! Przyłóż swą głowę do poduszki! To przecież nie pistolet strażnika, lecz metalowego łóżka koniuszki przeznaczone dla małego robotnika. Zasypiam i widzę - moją siostrę, brata... Mama nas woła na gotowy posiłek. Wtem zauważam na drzwiach postać kata. Na nic był mój trud i wysiłek. Nagle się przebudzam, patrzę na moje ciało... chude, sine, udręczone. Jeszcze tydzień, góra dwa mi zostało. Chwila i zobaczę znajome twarze różami obleczone. Koniec trosk i narzekań! Czas rozgrzeszenia duszy i miłości! Nie będzie już strażnika nękań, lecz wędrówka w stronę wolności. -------------------------------------------- PS Są to przemyślenia bardziej oczami dziecka niż dorosłego człowieka, bo wiesz ten powstał koło 2017 roku, kiedy chodziłam jeszcze do szkoły podstawowej. Postanowiłam jednak mimo wszystko go opublikować, bo uważam, że ma potencjał.
- Rozmowa o wspomnieniach
  
  Przez Łucja Maksymilian · Opublikowano 3 godziny temu
  
  @ja_wochen racja, tak też mógłby wyglądać wiersz :) Pozdrawiam serdecznie i dzięki za feedback
  Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
- Rozmowa z Bogiem
  
  Przez Łucja Maksymilian · Opublikowano 3 godziny temu
  
  @andrew również pozdrawiam :) @agfka chyba że w zoo, przyjemniejsza opcja niż spotkanie 1:1
  Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
  Pozdrawiam cieplutko!
Najczęściej komentowane
- 12
  
  Dowód
  
  Leszczym · Rozpoczęto 16 godzin temu
- 11
  
  sjesta
  
  Jacek_Suchowicz · Rozpoczęto Sobota o 08:44
- 11
  
  Znaki czasu
  
  Sylwester_Lasota · Rozpoczęto Sobota o 18:30
- 8
  
  ?
  
  jan_komułzykant · Rozpoczęto Sobota o 16:19
- 7
  
  Jakie jutro
  
  andrew · Rozpoczęto 16 godzin temu
- 5
  
  Zbudzone Dziewczę
  
  Dekaos Dondi · Rozpoczęto Sobota o 17:47