bez tytułu

[Cody]

chmury tańczą w rytmie
codziennego wyczekiwania
na zdania
proste i złożone
grawerowane wąskimi liniami
na szczycie kciuka

skrupulatnie i z mozołem
powstaje tryptyk na niebie
bohaterowie sa idealni -
księżyc słońce gwiazdy -

tworzą szkic
banalnej elegii na odejście
z cienkiego naskórka
kilku kropel
od czubka głowy do palca u nogi
droga nadzwyczaj łatwa
studium ruchów najprostszych
góra dół góra dół
trwa nieskończenie krótko
(...)


[brakuje mi zakończenia, wszelką pomoc wynagrodzę jedyną rzeczą jakiej z pewnością jestem posiadaczem - słowem "dziękuje"]