Niezakończoność

[Coolt]

Rozpocząć
tchnąć ciepło w bezbronną formę

Kulę nakręcić
co z kaskadą chmur
przeciwzłocić się będzie słońcu
naprzód prawym policzkiem

Krzesać
przyśpieszone tętno
nieznanym kryształem

Gdy podchwycisz śpiew
zadrżą nieme dotąd struny
nikt nie podpowie kroków
pokusa tańca zwycięży

[Witold Marek]

Coolcie, tym razem napisałeś o "theatrum mundi" bardzo bliskim, intymnym jezykiem. Czyli że tekst przemówił też do mnie, a nie tylko do ludzkości :) Taka ludzka twarz demiurga... Wprawdzie ostatnia zwrotka intensyfikuje patos, ale staje się on teraz wyważonym kontrapunktem. Pozdrawiam serdecznie.

[Coolt]

Dzięki Marku :)
Wiersz był 2 razy dłuższy. Zostawiłem tylko to, z czego byłem najbardziej zadowolony, żeby skondensować treść. Dla porównania zamieszcze starą wersje :)



Niezakończoność



Rozpocząć
tchnąć ciepło w bezbronną formę

Kulę nakręcić
co z kaskadą chmur
przeciwzłocić się będzie słońcu
naprzód prawym policzkiem

Krzesać
przyśpieszone tętno nieznanym kryształem
który skradnie w siebie nieśmiałość
lawiną przesypią się uczucia

Gdy podchwycisz śpiew
zadrżą nieme dotąd struny
nikt nie podpowie kroków
pokusa tańca zwycięży

W podskokach
wirują zawieszone obietnice
echo pierwszych miłości

Życie zakręca się w spirali
tak daleko
że wzrok ani stopniała wiara go nie złowią

Nic nie kończy się naprawdę
co raz wprawione w istnienie