[to czego nie znam zawsze]

[Asica Szalonek]

to czego nie znam zawsze
wpasowuje się w lęk
blaknące radości litery
sanktuaria międzystron
i przerzutni pachnących eterem

zawsze tylko cztery ściany
z odrobiną zbrzydłej już zieleni
klik klak klik wątłe dreszcze
w cichych klatkach żeber

reszta jest płatem który
odpada od mózgu

zmieniam się zwykle w potwora
o bladej cerze i czerwonych oczach
uciekam wracam złośliwie
wkręcam się w światło i krzyczę

to czego się boję
zawsze w końcu poznaję
najlepiej

[Natalia Irlandia]

Bardzo fajne , daje plusika:)