Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

daruj, że nie mam skrzydeł

Zofia Magdalena
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Zofia Magdalena

Zofia Magdalena

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Siedziałam na krześle
w kolejce
do Stwórcy
bo czułam że chce
mnie widzieć od wczoraj
i przypatrując się
w całkiem nagie ściany
czułam się
furiatką
o całkiem zdrowych zmysłach

Nagle ktoś zajął
miejsce po lewej
a ja
nie zerkałam
bo to tak niegrzecznie
kącikiem oka
jednak
dostrzec można
że chcieliśmy spytać
prawie o to samo

w końcu nadeszła moja pora
pojęłam istotę pomarańczy
i zapukałam do drzwi Stwórcy
stał przy sztaludze
a pokój cuchnął
terpentyną
za cztery łzy chciał
dać mi talent
wybacz o Panie
nie mam drobnych

Martalena

Martalena

Opublikowano
Opublikowano

bardzo bardzo ciekawe!
surrealistyczne, faktycznie malo liryki, ale za to przewrotne!
mnie podoba :)
tylko jedna mala uwaga, w zasadzie prawie techniczna - zamiast przypatrywac w sciany - wpatrywac w sciany albo przypatrywac scianom (przypatrywac sie KOMUS a nie W COS).
pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Simon Tracy
      Kwiaty cmentarne

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @hollow man Ja miałem naprawdę bogate i szalone życie przez kilka lat ale nigdy nie czułem że to moja droga. Teraz wiem, że wybrałem właściwie i czuję się dobrze sam ze sobą. To najlepsze co mogłem dla siebie zrobić.
    • andrew
      Tryb czuwania

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 Właśnie... Tak poświęcają dosłownie i w przenośni czas,a mogłyby go poświęcić mężczyzną. Często zastanawiają się,  czy nie są tylko dla zaspokajania codzienności ,bo ich ukochane widzą szczęście w ciągłej pracy. Robią nawet to co leży na półkach w markecie i wystarczyłoby tylko odgrzać, a potem mieć czas na wpatrywanie się w siebie. Kryjemy wiele tajemnic. Czy zdążymy się poznać?????????????.????
    • Marek.zak1
      Tryb czuwania

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      @huzarc Tak, bo to męski punkt widzenia i zapewne ciekawszy dla czytelnika. Tak, czy inaczej historia to męski punkt widzenia, a jest zdominowana całkowicie przez facetów. 
    • Łukasz Jurczyk
      Tryb czuwania

      Przez Łukasz Jurczyk · Opublikowano

      @Berenika97 Każdy toczy własną walkę, często niewidoczną.   Piękny wiersz.   Pozdrawiam 
    • Simon Tracy
      Pojawi się i zniszczy Twój żywot

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...