Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Teraz już nie"

niebo już nie jest niebieskie
trawa nie mieni się zielenią
tęcza straszy szarością

burza
w czarnym deszczu

utopiłam się
w szklance
ciepłego dotyku

woda zmyła łzy
bez skutku
czarne smugi
wciąż widać
na policzkach

chmury mają odcień
grafitu

słońce już nie jest złote
teraz moje oczy
przesłania czarna
szybka

teraz czekolada ma gorzki smak
a twoje ręce są zimne
jak kostki
lodu
w zamrażalniku
...

Opublikowano

burza w czarnym deszczu
z nieba - błekit rozcieńcza
tęczę do szarości

w szklance
ciepłego dotyku
-utonęłam

woda ironicznie
zmywa łzy - czarne smugi
na policzkach

chmury dziś w grafit ubrane

oczy przesłania czarna szybka
(nie wszystkie słońca
złote co świecą)

twoje ręce - kostki
lodu w zamrażalniku


czekolada ma gorzki smak

Opublikowano

nie, nie- koledzy się chyba zapędzili. co tu urzekającego?
ja wszystko rozumiem: chęć namalowania emocji, próba oddania wiernie jakiejś sytuacji, ale czekolada gorzka jest najlepsza, niebo nie zawsze jest niebieskie, a mimo to piękne...
"kostki
lodu
w zamrażalniku"???. czy to znowu kk? jeżeli tak to może czas pomyśleć o napisaniu czegoś co da się czytać, bo kiczu jest pod dostatkiem. ja wiem, kultura nie jest już elitarna, wiem- łączy sztukę, kicz, reklamę, modę, pornografię i politykę, ale miejmy umiar na litość boską.
miesza się sperma z błotem, wino z nitrogliceryną, a my to łykamy mamieni, że oto spożywamy najbardziej wykwintną potrawę, ale ja mówię dość takiej sztuce, takiej "poezji". przepraszam, że zamieszczam pod twoim wierszem takie postulaty, ale to chyba odpowiednie miejsce. poeci- nie róbmy z syfu filozofii, albo religii co gorsza- bardzo was proszę. serdeczności

Opublikowano

te porównania jakieś niedoskonałe i banalne niestety
czasami niedorzeczne
no cóż nie porywaj się na impresję
wg mnie to zadanie dla najlepszych
tobie naturalnie nie wyszło
ale nie martw
tutaj takich wierszy się nie czyta
bo jak już wspomniałem
to nazbyt wiele jak na takie forum (żart)
pozdr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tutaj umów się nie negocjuje, o czym mówi prawdziwa zasada swobody umów (umowy latają sobie wolne i dowolnie napisane i albo taką podpisujesz, albo idź sobie). Rzecz jasna o powyższym fakcie miałem nigdy nie wspominać (choć wszyscy to wiedzą i widzą i tak robią), co wymogli na mnie w kontrakcie, ale ów kontrakt nie był pisemny i nie przy świadkach, więc go sobie zgrabnie ominąłem. Ot tak, nie przestrzegłem. Efektem tego naszego solidarnego nieposłuszeństwa (a może to posłuszeństwo jest właśnie?) jest między innymi niniejszy fragment prozy, którą nazwać by można było śmiałą prozą życia w dzisiejszych czasach. Nic, zupełnie nic już nikomu, nigdy i nigdzie nie podpiszę, a już z całą pewnością nie czegoś, co tak pięknie i skrupulatnie i wielostronnie najdrobniejszym maczkiem jest napisane (wiadomo, że nawet nie do odczytania, nie wspominając o rozumieniu całości).    Warszawa – Stegny, 14.03.2025r.
    • ubię się bawić słowem, gdy piszę moje wiersze, coś zabarwić, gdzieś zgubić i wrzucić pierwsze słowo, nowego wersu, na początku kolejnego a w następnej strofie wrócić do słowa pierwszego   lubię się posłużyć wymyślnym epitetem, jak okrutny zbój, posłuży się kastetem, lubię coś powtórzyć, gdzieś dodać metaforę bo ona czyni wiersz niemal magicznym tworem   nierzadko słowo trzeba zmienić na potrzeby wiersza, kot kotkiem się staje, o kocura mniejsza najgorzej się dzieje, jak zabraknie przesłania wtedy, pomiń wierszyk, no już, bez wahania
    • @MIROSŁAW C. Dziękuję i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Alicja_Wysocka Tak. Dziękuję za odwiedziny
    • Lekkość bytu   W banale bytu wyśpiewują pieśni O życiu, jakie im się nigdy nie śni, Gdzie sen spokojny rzadki to rarytas, O spokój serca nigdy się nie pyta. Nie pyta nawet nigdy się o troski, Ani o żywot, czasem taki szorstki I chropowaty może też być talent, Lecz koniec końców nie obchodzi wcale.   I nie chce wiedzieć – w mordę jego bity – Jakby tu nie bić świętej pospolitej, A pospolity człek niech zbiera kości, Kością po śmierci mogiłę wymości.   Wymości sobie, bo był człek to zdolny, Kiedy powróci lekkonogi z wojny, Jednakże wojny, tak  gadają wszędzie, Czasem za wiele, czasem jej nie będzie.     Marek Thomanek 15.02.2025    
    • galaktyka się mieni srebrzystym miliardem słońc mateczniki i ruczaje na tysiącach planet są jak malachitowy wulkan a kto mi zabroni z pastowanym kabanem po lesie spacerować? Pawlak i Kargul wyruszają w podróż tachionowym szlakiem struny kosmiczne w parsekach mierzą wielką włóczęge.... brzozy kłaniają  się w pas nad rzeką nad Nieporętem... nie przenoście nam stolicy do Krakowa !!! kwarki o tym szepczą  a piony wtórują wiosna nadciąga jak zielona zawierucha hokus pokus magia jest nasza!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...