zkromczany

[K Bandy]

pokromca ciągłości nie
skończonej stytłał się srogo
w po skojonej materii dziury
zlepionej i plask
kijem tykiem burym
w maśleniem znoszonym
do reszty jajem
rozwalonym na kromce zkrojonej
powtórzonej bo tak trzebi
w płomieni
szczątkach i ztytłanych
w kulce od chleba
rozczapirzonej w zębiszczach
rozwalonej stodoły
nabzdyczonej
do resztki
oddrzwia lapionych
klejem co wycieka z dziurki od paczki
nic tylo do wmyślenia
w ruchniczy
szczy pasztet wsępionym
wzroszczem
z my szczelniem
ulatuje gwar to warzy
szczypior zaszkodził
wśród szelestów mimów i wrzodów
i to