Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozległy się brawa niesamowite w niebie -
Ktoś z ziemi powstał -
Ewa
A z jej żebra Adam
Wypielęgnowawszy swe palce blade od narodzin
Smakowali pomarańcze
Bez fortelu hodowane pod ojcowskim okiem Sadownika;
Na znak wiatru co trzepotał między trawą
Sfrunął ptak na rozrzażoną słońcem gałąź
Przyśpiewując słodko szepnął: nieśmiertelni

Opublikowano

No tak. Już po tytule można się było spodziewać co tu zanjdziemy :P
Żeby było konsekwentnie wypadałoby jeszcze "ojcowskim" zamienić na "matczynym" ;)

Ogólnie nie jest źle. Jest tutaj taki delikatny klimacik, jest pointa (z nutą ironii?), jest wojujący feminizm, co za nic ma sobie kolokacje :)

Nie zachwyca ten wierszyk, ale jest ok.
Pozdrawiam.

Opublikowano

taaa, kiedy bóg tworzyła mężczyzne dopiero się rozgrzewała...
nawet feminizm tego tekściku nie uratuje - wszystko już było, zero oryginalności czy świeżości :/ a ten "sadownik" to jakieś nieporozumienie ...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przestań Klaudiuszu! Jak możesz być takim podłym męskim szowinistą?
przepraszam i obiecuję poprawę, w ramach przeprosin mogę się dać autorce zaprosić na piwo :D
Opublikowano

och, jejku. jaki feminizm? o co Wam chodzi? mi ani przez chwilę nie przeszła przez głowę myśl o feminiźmie. to co, że już to wszystko było. my niczego nowego już nie odkryjemy. jesteśmy za słabi. człowiek zawsze był TAKI SAM! tylko uczył wyrażać siebie w coraz to inny sposób. ja jestem na TAK. może nie do końca dla formy, ale na TAK dla treści. iluż to mężczyzn zrodziło się z kobiety! i nie chodzi mi tu o poród w sensie dosłownym. takich adamów wielu jest na świecie. i do tego NIEŚMIERTELNYCH dzięki ewie, irence, krysi, czy asi.
pozdrawiam tchneniem wieczornego słońca!
czyli jak zwykle - ciepło:)

Opublikowano

Śmieszni jesteście, naprawdę :). Zamiast pisać nt. tekstu, napisaliście na temat, który was strasznie oburzył - jeśli Adam jest pierwszy, jest ok, jeśli Ewa, to już się zaczynają podejrzenia. Śmiechu warte, śmiechu !

Opublikowano

bo mężczyzn proszę pani trzeba kochać w kazdym wieku, a zwłasza w XXI wieku ;P

poza tym gdybyś przeczytala dkładnie zauważyłąbyś, że napisałem "nawet feminizm nie ratuj..." - a to znaczy mniej więcej tyle, że uznałem feminizm za zaletę tego tekstu...

poza tym też uważam, że ewa byłą pierwsza - ktoś musiał posprzątać i pozmywać zanim przyszedł adam... :DD

propozycja piwa nadal aktualna ;))

Opublikowano

Klaudiuszu ja z tobą chętnie pójdę, ale musisz postawić ;)
Co do wiersza (zeby nie było), to może by tak wersyfikację zmienić? Na przykład na jakąś bardziej falliczną - tak, żeby była równowaga pomiędzy pierwiastkiem męskim i żeńskim. :D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA nie jakieś ultra nowe...
    • @Robert Witold Gorzkowski dziękuję za zajrzenie i cieszę się z takiego odbioru mojego tekstu :)
    • Jazda spod mostu podwoziem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mosty są przecinkami ciągłości wielu dróg kolejowych, albo myślnikami.    Widzę resztki trupa pędzące pośpiesznym. 
    • Radosny dzień zimą , ty jesteś przy mnie Słońce ogrzewa duszę, a spojrzenia rozpromieniają się Czas mija, niczym woda w strumieniu Ogród cudowności w naszym domu Łączy nas pasja i uczucie Nie ma gotowych schematów miłości, sami je kreujemy Jesteśmy jak kawałki układanki, które tworzą nasze życie Skarby miłości, nasza rodzina Mamy podobne serca, przepełnione ciepłem, uczuciem i szacunkiem Życie w kolorach jest różnorodne, cenimy wszystkie barwy Świat jest zróżnicowany, lecz miłość pozostaje niezmienna                                                                                                                                                                       Lovej. 2025-12-16                                   Inspiracje. Miłość w rodzinie
    • żółte chryzantemy, które do niedawna pstrzyły się w ogrodzie dziś skulone dogorywają w wazonie zerwała ich całe naręcze aby przyozdobić grób syna na małej mogiłce tli się jeszcze gliniany znicz a światło niczym matczyne dłonie delikatnie muska przestrzeń na coś ty mi mały zachorzał przyszedł niespodzianie w bólach przeokrutnieńkich ino te oczka zamglone roztworzył i zamilkł a mnie się tak cni do ciebie w coraz mocniejszej trwożności ach gdyby można cofnąć czas zebrać krew która cienką strużką toczyła się między redlinami wepchnąć wątłe ciałko w sam środek ciepłego łona pod zapaską Anna ukryła grzechotkę drewnianą z wilczym zębem na nic się zdało smarowanie mózgiem królika odprawianie guseł pomarło się dziecku na Amen
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...