Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Na wzgórzu w piwnicy


ewan_mcteagle

Rekomendowane odpowiedzi

rano oceniam swoją EgoPróżnąWartość
gdy jem śniadanie i nie zapomnę cię ostrzec
w międzyczasie czarna przerwa
pauza
kapie rezonansem muzyki
zagarnia przestrzeń sprzed oczu
w zawrotnym wirze spływa po telefonie
w linii bez początku i końca pomyślę o tobie
gdyż jesteś
moim DZISIAJ beze mnie
wróćmy jednak

do domu do kłótni do
drzwi do okien i policzmy

każdy ranek każdą twoją OdCiebieLeszpość
za dnia gdy jestem rozsądny
na tyle by ostrzec cię że mógłbym kochać
tak jak ty
i ja nie możemy zapomnieć o tobie
w końcu jesteś
moim JUTRO beze mnie
jednak spójrzmy

na te ślady na
drzewa przeliczmy
te cierpkie listy
których boimy się
tak
bardzo

gdy przyszły gdy przyjdą gdy
TerazNieSą

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ktoś mi kiedyś napisał, ze w wierszu nie powinno się krzyczeć, nigdy do końca sie z tym nie zgodziłam, ale patrząc na Twój wiersz coraz bardziej się w tym utwierdzam. Proszę zlikwiduj wielkie litery.
W całości wiersz przemawia do mnie, nie mam zastrzeżeń, ciepło pozdrawiam i... nie krzycz gdy piszesz:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • -Mistrzu, wiedz, że mam wszystko, co chciałem osiągnąć, a nie wiem czemu szczęścia nie zaznałem dotąd. - Wielu tak ma i myślę, że może ze względu, że Pan Bóg im poskąpił do szczęścia talentu*.   *wg W. Tatarkiewicza "O szczęściu"  
    • @agfka podoba, pozdra! (daję ci pomimo serducho)
    • W noc samotną cisza milknie i zostawia czas na gniew. Nagle tracisz w sobie siłę, gdy jest jasno, wchodzisz w cień. Szukasz drogi lecz mgła gęsta wściekle Ci odbiera wzrok I im bardziej pragniesz przestać, tym Cię głębiej wciąga mrok.   Gdy na oślep rzucasz słowa  aby ktoś im nadał sens, Wciąż zagłusza je od nowa stukający w szyby deszcz. Może niebo także płacze? Może ma wszystkiego dość? Patrz, pojawia się tam tęcza, jak łączący przestrzeń most   Czym naprawdę jest odwaga? Czy nie siłą, aby wstać? Tak nieustraszenie walczyć,  gdy się wokół sypie świat. Aby nie przestawać tańczyć, kiedy z oczu płyną łzy. Przecież płakać możesz wiecznie, a raz tylko możesz żyć...    
    • Znów nie wiem co robić i gubię się w drodze, Bo przecież tak wiele mam do stracenia. I nie wiem, czego naprawdę się boję, Gdy samotność jest gorsza od odrzucenia.   Więc kocham ideał, ale tylko w głowie, Bo serce bolałoby bardziej niż dusza. I tracę miesiące, bojąc się przekonać, Że świat nie pasuje mi do scenariusza.   Nie umiem pokochać nikogo; Miłość jest trudniejsza niż wyobrażenia. I czuję się tak niekochana, Gdy brak ideału jest jak brak istnienia.   Więc kocham to, czego mieć nie mogę. Na filarach wiary oparte jest życie, I piękne jest to, co jest niewiadome. Nikt nie ceni prawdy ponad tajemnicę.  
    • meandrami myśli dopłynąłem do ciebie od zawietrznej choć znosiło   już czekałaś na pokładzie jak syrena   nie rzuciłem cumy więc cisza w eterze   może kiedyś mi się przyśnisz jak pożerasz moje myśli i serce  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...