Antycypacja Ciebie

[patrycha]

Labilna, popękana wizja Ciebie
krzyknęła i nabrzmiała sensem

rozpylona w powietrzu
żyła uśpiona, zatęchła

z każdym świeżym oddechem
rozpycha się złośliwie
w gęstwinie nagich skojarzeń

Zapach cynizmu stopniowo zanikł
Słychać dźwięki Twoich ciepłych dłoni
Nie uciekaj

- bądź -

[Luthien_Alcarin]

witam:) piszesz bardzo lirycznie, używając wielu przymiotników przez co całość jest subtelna , ale: "rozpylona w powietrzu/ żyła uśpiona, zatęchła"-> dwa przymiotniki obok siebie to wg mnie za dużo, moze rozbić je na dwa wersy? bo takto troszeczkę przekombinowane
no i pointa: po poczatkuj czuje niedosyt bo za duzo w niej dosłownosci, a szkoda bo wiersz bardzo mi sie podoba i warto byłoby dopracowac końcówke;)

Pozdrawiam
Agata

[Samo zło]

wow! zaprawdę powiadam ci, fascynujące. brakło mi tylko...hm..parapetu?
coś tam bąkniesz od niechcenia, a potem takie zło się musi stresować.
nie uciekaj! nie uciekaj zło!

[patrycha]

Co do zakończenia to faktycznie macie rację.
Bardzo dziękuję za wskazówkę. Muszę nad tym porządnie pomyśleć.
Cieszę się, że cos w nim jest, co każdemu z Was się podoba.

przesyłam każdemu z Was ciepłą myśl. :)