Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czasami trudno jest mi zebrać myśli na coś sensownego, czasem trudno jest poprostu się skupić. Jestem przygaszony dniem codziennym, dźwiękiem ulicy, krzyku rozbawionych dzieci, schorowanych staruszek, czy nawet politycznej rozmowy osiedlowych pijaków. Ileż to razy chciałbym przejść przez środek miasta niezauważony, niewidoczny i nieosiągalny dla reszty. Nie zostać wyszydzonym, wyzwanym od pedała czy nawet okradzionym. Tak bardzo chciałbym się wznieść ponad chmury, w beztrosce niczym ptak zdala od zmęczenia i stresu móc zobaczyć ten kraj taki jaki chcę. Piękny, zielony, pełen nadziei i radości. Potem chciałbym wylądować na ziemi, tej pięknej polskiej ziemi i spojrzeć w niebo. Wsłuchując się w Chopina móc poczuć oddech mojej Polski, wspomnień, rodziny. Chciałbym zobaczyć ludzi, niezatroskanych upomnieniem o zapłatę mandatu, niezniesmaczonych biedą, ale szczęśliwych i radosnych. Boję się dnia. Każdego, następnego długiego dnia, którego znów nie będę mógł spełnić się. Po raz kolejny nakręcony biegiem tych samych czynności wyjdę z szarej klatki mijając tych samych ludzi, w tym samym miejscu o tej samej porze. Spotkam także osiedlowego ciecia zamiatającego chodnik z brudu i petów. Powie do mnie "Dzieńdobry, sąsiedzie", oczywiście. Będę kroczył wzdłuż blokowisk zabarwionych sloganami nienawiści i zła, przesączonych niedostatkiem i smutkiem. A najgorsze jest to, że i ja w nim tkwię. Jestem małym, szarym oknem od czasu do czasu palącym się w odcieniu telewizji. Wracam do swojej nory, uplecionej słomą syzyfowej pracy i idę spać, zmęczony dniem, zmęczony smutkiem i samotnością. Po raz ostatni odmawiam dziś modlitwę prosząc Boga o lepsze jutro. O lepszą resztę mojego życia, która się właśnie rozpoczęła.

Opublikowano

zacznijmy od formalności
a) pozbądź się poprostu i dzieńdobry (chyba, że w tym wypadku to jest zabieg celowy)
b) zlikwiduj powtarzające się "czy nawet" i chciałbym
c) zebrać myśli na coś - nie jest poprawne gramatycznie
d) pokaż mi osobę która kroczy po blokowisku ( królów i możnych tego świata tam raczej nie znajdziesz;)

Poza tym nic odkrywczego w tekście nie przedstawiłeś(aś), forma też nie jest na tyle dobra by przykuć uwagę czytelnika i ja z ledwością dobrnęłam do końca. Pointa strasznie przewidywalna. Ogólnie duży -

Trzymaj się ciepło, Magda

Opublikowano

kolejny fragment bloga/dziennika/pamietnika - rozmyty, odformiony, pretendujacy do miana impresji. powtorze sie po raz setny - moze warto sprobowac nadac forme opowiadania...

Opublikowano

Wg. mnie mały tekścik w sumie o niczym, a bynajmniej o niczym co by mogło przejać, zaciekawic, zszokować, obudzić refleksje. To co piszesz jest znane każdemu. Po za tym nie zbyt ciekawa forma co w rezultacie daje efekt dłużącego sie tekstu wciąz o tym samym. Nuda. Pozdrawiam modlisha ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...