sobie na urodziny

[Toxyna]

dwadzieścia siedem smutków
(zalanych w trupa)
bezwładnie zwisa
na skraju zdrowego rozsądku

uśmiechasz się nucąc
...sto lat...
i kwiat w dłoń wciskasz bezsilną

wlewasz rzeczywistość
w kieliszek od marzeń brudny
krzyczysz...do DNA

patrzysz jak przełykam w milczeniu

...niech żyje, żyje nam...
(rozbrzmiewa niczym wyrok)

[Confiteor]

prezent na urodziny - może być, ale
dla mnie i dla kogokolwiek z siedzących przy klawiaturze
dużego z tego pożytku nie będzie,
mało do mnie trafia (szczególnie "krzyk do DNA")
już nie chcę mieć 27 lat,
pozdr

[Marian Koń]

pewnie i tak się kiedyś niedługo zabijesz
więc co to za różnica czy mi śię podoba czy nie
ale spróbój zrobić z krzyczysz ... DO DNA --- krzyczysz... do D N A

p.s.

proponuje mocną linkę na klamkę i wyrzut nóg do przodu
tracisz przytomność po 20 sekundach ( ucisk tętnic )
a jaki ubaw robisz temu co cie znajdzie ;-)

wszystkiego dobrego

[Toxyna]

chyba zostałam źle zrozumiana :) nie miewam zapędów samobójczych :) ten wiersz miał traktować raczej o bezsilności wobec większości tego co dzieje się wokół nas ... kocham życie choć często mnie przerasta :)

[stanislawa zak]

deena jak to mozne nie zrozumieć! a 27 minie i będzie 57 i co sznur? życie w każdym wieku nabiera smaku!!!oj dzieciaki!