Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kalecząc dłonie
wyrwałem
kwiaty pustynne
gdy nawet
łzami nie mogłem
zrosić
niezieskiej krainy

martwy suchy jałowy
w swej pustej
bezbożnej
kreatywności

wokół obrazy załamane
w krzywych lustrach fatamorgan
mówiły mi
że karmię bestie:

"do tego, by zło
po tobie przyszło
wystarczy szydło,
by z ciebie wyszło
podpowiem tobie
skończy się w grobie
jeżeli wierzysz
w piekło po tobie
gdy szyjesz grubo
by psząść swą miłość
wciąż milczy niebo
nie licz na litość"

bum-bum-bum bum-bubi du-bi du-bi du-bi du!
Bóg-bun-tu nie-lubi głupi-hołd swój złóż mu!

gwałt na mojej duszy
skończy się wymiotem ciała zamoczone
w moczu nerwy przeżarte wódką
i aniołom podobne kurwy
zapieją z zachwytu nad zburzonymi
niebiosami - przebranymi za anioły
matkami polkami wyborcami ligi

tutaj wyżyć nie można z tego
że ktoś chce się
intelektualnie wyżyć

piękno jest ukryte

miga czasem oku, wywołując
bolesny skurcz serca, nie zaś
pęcznienie w kroku

Opublikowano

Oj Panie Marku, ale Pan ma sezon ogórkowy. Znowu!!

Kiepski początek. Trudno sie na nim skupić. Chyba powinno być "nieziemskiej"?
W cudzysłowiu Częstochowa. Koszmarna. Czemu?
Dalej troche lepiej.
Może by Pan się jakoś ustosunkował? Może jakiś lepszy wierszyk po tym zastoju? Może by Pan napisał chociaż, że ma mój komentarz w poważaniu głębokim?:) Panu leżą poemaciki dygresyjne. Trzymałbym się tego.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • przez szeptane pacierze ufne wyznanie- wierzę szukam Cię Panie przez strapienia i bóle kiedy wołam najczulej przez łzy które zwątpiły gdy zabrakło już siły przez radości i blaski i potęgę Twej łaski z tą nadzieją że czekasz na grzesznego człowieka szukam Cię Panie
    • @Rafael Marius będę miała wnusię na weekendy, w przyszłym tygodniu zamawiam fotelik dla siebie rozkładany, a jej użyczę swoje łóżko do spania i kołderkę, poduszeczki jedwabne. Będę miała słodsze życie z wnusią. Mam cieplutko, to może przyjeżdżać do mnie od czasu do czasu na spanie i zabawy. W grudniu do mnie będzie przyjeżdżała, to może zaliczymy nasze górki na pazurkach, mieszkam w fajnym miejscu. Już z nią chodziłam na place zabaw, na moją romantyczną trasę. Po drodze mamy takiego znajomego Stefana, który ma o dwa miesiące od niej młodszą córeczkę i często się spotykamy na spacerach, praktycznie co tydzień. Taki mały mamy świat wewnętrzny:) 
    • @hania kluseczkaŚwietny! Zastanawiałam się, co będzie na końcu. Nic nie wymyśliłam - babki z piasku rozbroiły mnie. :))
    • @KOBIETA To piękny, zmysłowy wiersz pełen intymności i tęsknoty. Pięknie oddajesz tę delikatną granicę między rzeczywistością a snem, między samotnością a bliskością. Szczególnie poruszające są wersy o "kruchej pewności" i pytanie, czy to już sen - to uczucie zawieszenia między jawą a marzeniem - niezwykle sugestywnie pokazane.
    • @Migrena Ależ dzika energia! I wszystko dzieje się między ludźmi w przestrzeni miejskiej, gdy cały świat znika oprócz drugiej osoby. Jest tu chłód miasta i gorąc ciał, napięcie , lęk i pożądanie. Dopamina i brak sentymentalizmu - niezłe! :) Uziemiłeś ten tekst, dałeś mu dużo wiarygodnej cielesności. Najbardziej podoba mi się ta siła kinetyczna. Te powtórzenia "jeszcze" pod koniec tworzą efekt narastania, zadyszki, niemożności zatrzymania – to działa. Rytm jest niemal fizjologiczny, naśladuje puls, oddech, ruch ciał. Poćwiczę na nim szybkie czytanie i dykcję :) Bardzo dobry!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...