woda

[Strzyga_vel_Strzyga]

gdy ogarniał go głuchy gniew klaskał w dłonie,
by oszukać ciszę, a w jego oddechu dygotała fatamorgana
kamiennej równiny jak olbrzymie młyńskie koło:

kolejne pieśni trzeba zaczynać od pożegnania śladów
ostatniego obozu, za nami idą kobiety, pilnujemy
by nie spotkała ich krzywda, będziemy z nich pić
najczystszą wodę.

płynie jej ciężar
pod palankinami, na grzbietach wielbłądów,
w rozchylonym przez wiatr dekolcie,
odbitym w bocznym lusterku:

[Strzyga_vel_Strzyga]

zero reakcji? no trudno

[Mona Liza]

to może ja, tak nieśmiało. z początku fajnie, potem jakieś takie niespecjalne. przeczytałam, ale nie rzuciło mnie na kolana.

z tym, że ja się mogę nie znać.
Pozdrawiam