można żyć inaczej

[Somalija]

wypełniasz mnie całą 

co dzień staję do odwrotu 

by przed zmierzchem 

przekładając w palcach 

obrotowy kamień księżyca

szeptać o dotyk

zwilżenie ust

sutków 

 

zatęskniam się 

po samo ludzkie

pustkowie 

 

ogrzana wspomnieniem

lśnienia skóry twoich

przedramion 

 

żywa tylko wspólnotą 

czerwieni wargowej 

bioder 

 

nic nie 

 

zostaje 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 1 godzinę temu przez Somalija (wyświetl historię edycji)

[hollow man]

@Somalija

Hej, może mi odpowiesz na takie pytanie, które sobie zadaję od kilku tygodni... Jak to się stało, że na tym forum jest nadreprezentacja wyjątkowo pięknie piszących kobiet?

[violetta]

@Somalija wszystko zabrane:)

Uważaj, bo cię podrywa:)

[Somalija]

@violetta Nie da rady...  przecież wiesz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie znam żadnej, ale skoro tak mówisz, to pewnie masz rację... 

[violetta]

@Somalija nie wiem komu jesteś wierna:)

[tie-break]

@Somalija

Wiersz bardzo erotyczny, a jednak bez nadmiaru, oszczędny w środki poetyckiego obrazowania, choć elektryzujący i wiarygodny.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pustkowie może być symbolem nagości, odsłonięcia, gdy można już tylko czekać na życiodajny dotyk.

 

 

Obraz bardzo sugestywny, tylko czetropiętrowy dopełniacz brzmi nieco topornie.

Gdyby udało się przeredagować, ta metafora odetchnęłaby głębiej, a naprawdę działa.

 

Najbardziej przemawia do mnie cykliczność tej tęsknoty i pełni, które następują po sobie naprzemiennie. Po momencie bliskości, bycia jednią, następuje bycie osobno, które wydaje się nie do zniesienia - bardzo prawdziwy przekaz.

W miłości chciałoby się, aby każda intymność nigdy się nie kończyła.