Modlitwa Wigilijna

[Robert Witold Gorzkowski]

 

 

O nocy!

 

W cichej i bezgranicznej wibracji

przywodzisz nas na pokuszenie

w mistycznej drodze orzeźwiasz

a grudniowym porankiem przepajasz.

 

Idąc gwiazdy gubisz a czerń

blednącej na horyzoncie materii

rozświetla porannym blaskiem

drogę idącym na modlitwę.

 

Błądząc po świecie naszych

cierpień, ujmij pod rękę ludzkie

słabości, odczaruj świt i wróć do

życia wraz ze wstałym brzaskiem.

 

Rozpal zmysły i w kruchości

poranka rozepnij nić pajęczą

w bladoróżowych tkankach

wykwitłych pod powiekami.

 

Ułóż utrudzonych by spać się

kładąc snem wieczornym w śmierci

nie struchleli rano spraw by przy

przebudzeniu grzechy swoje utracili.

 

Usiądź przy wigilijnym stole mocą

swoją chroń obecnych a przywołaj

zmarłych połącz nas duszami

racz przyjąć błagania nasze.

 

Zgaś żądze i rozpal wiarę ogrzej

całkiem nie umarłe kości oczyść

ciało by dusza szła przez wieczność

z Twoim błogosławieństwem.

 

Amen

[infelia]

@Robert Witold Gorzkowski Piękne, niczym z modlitewnika.

[Robert Witold Gorzkowski]

@infelia dziękuję 

[Marek.zak1]

Piękna, żarliwa poetycka modlitwa. Pełen uznania za to co i jak napisałeś. Pozdrawiam Robercie z życzeniami dobrych Świąt dla Ciebie i rodziny. Marek. 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Marek.zak1 dziękuję Marku

[MIROSŁAW C.]

@Robert Witold Gorzkowski

Jedno słowo- Przednie. 

Wesołych Świąt  !

[beta_b]

Ładnie. Spokojnych i radosnych Świąt. Bb

[Robert Witold Gorzkowski]

@MIROSŁAW C. dziękuję