Chłopięcość

[Lenore Grey]

Młodzieniec rozłożony na całej tapczanu długości,

zajadał gruszkę — i z Czartem grał w kości:

o miłość i piękno, i pieniądze z tych włości.

Tak mijały miesiące i lata,

aż zmęczył się Czart, co chyłkiem ulata.

Różowe lica chłopca blade się stały, starte —

a oczy jego Śmierć zostawiła — otwarte. 

Edytowane 7 godzin temu przez Lenore Grey (wyświetl historię edycji)

[Simon Tracy]

@Lenore Grey Bardzo dobry koncept poetycki. 

[Lenore Grey]

@Simon Tracy dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Simon Tracy]

@Lenore Grey Bardzo barokowy pomysł. Trochę jak luźniejsze utwory z motywem przemijania u Morsztyna czy Naborowskiego a trochę humoru gotyckiego.

Takiego uśmiechu losu co kończy się śmiercią 

[Lenore Grey]

@Simon Tracy Taaak, zgadzam się:⁠^⁠)

Mi jeszcze troszkę przywodzi na myśl "Portret Doriana Greya" O. Wilde'a. Nie do końca wiem czemu — może przez klimat wiersza, a może przez to, że powstał pod wpływem nie kalkulowanej nocnej wyobraźni:⁠^⁠)

Edytowane 3 godziny temu przez Lenore Grey (wyświetl historię edycji)

[Simon Tracy]

@Lenore Grey Dawno nie czytałem "Portretu Doriana Greya".

Gdzieś na moich gotyckich półkach leży wydanie z Vespera.

Ale zawsze mi ciężko wchodziła do głowy ta książka tak samo jak "Dracula" Stokera

[Lenore Grey]

@Simon Tracy rozumiem, rozumiem

Bywa ciężkawa

 

[Berenika97]

@Lenore Grey

 

To bardzo ciekawy wiersz o moralności i przemijaniu, utrzymany w konwencji przypowieści. Człowiek, który przegrywa z samym sobą, nie potrzebuje nawet diabła do zguby. I w momencie śmierci może zobaczyć prawdę o zmarnowanym życiu.

 

Właściwie to masz świetny temat, aby to jeszcze lepiej wykorzystać. Pozdrawiam. 

 

 

[Lenore Grey]

@Berenika97 Dobrze to rozpracowałaś, Bereniko

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam również