-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 895
przyszłość mnie szuka
chce coś pokazać ja
chowam się nie chce
by dołowała mnie
przecież wiadomo że na
jej końcu czai się śmierć
więc po co się smucić
wole się śmiać i jeść
przyszłość niech poczeka
nie naciska i tak kiedyś
odnajdzie mnie będę
wyłącznie jej
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 46 odpowiedzi
- 957 wyświetleń
-
- 39 odpowiedzi
- 692 wyświetleń
-
- 37 odpowiedzi
- 634 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 581 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 537 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@iwonaroma Czasem milczenie jest najodważniejszą formą wypowiedzi. To bardzo przejmujący wiersz o potrzebie ciszy w świecie pełnym słów, o odwadze milczenia, gdy wszyscy mówią. -
Przez Leszczym · Opublikowano
@huzarc @Marek.zak1 Tylko czy my na świecie potrzebujemy większych dzietności? :) -
Przez hollow man · Opublikowano
@Gosława Anna trwa na tle namalowanego domu Wszystko poniżej czytam przez pryzmat tego pierwszego wersu. Te obrazy, rośliny, zatopienie w przyrodzie... Tworzą własny, bardzo osobisty, zamknięty świat, po którym jako czytelnik poruszam się trochę jak włamywacz w pustym domu - cichy świadek obrazów, które profanuję samą swoją brutalną obecnością. Ten wers trochę mi odstaje: tworzą ciekawą przestrzenną grafikę -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@andrew Mądry wiersz o samotności we dwoje. Ludzie są fizycznie blisko ("widzimy się często"), a jednocześnie emocjonalnie odlegli. Lista aktywności (rower, kuchnia, fitness...) nie brzmi jak wspólne pasje, ale jak osobne zajęcia, które każde z nich pochłaniają oddzielnie. To nie jest katalog wspólnoty. Szczególnie poruszające są niedokończone wersy - "jesteś taka..." i "a ja..." - te wielokropki mówią więcej niż słowa. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@huzarc To bardzo pesymistyczny wiersz o wyczerpaniu – zarówno osobistym, jak i cywilizacyjnym. Finałowe wyznanie „Nic już nie czuję, nic mnie nie cieszy, już odchodzę" brzmi jak diagnoza depresji. Ostatnia strofa to wizja cywilizacji, która zbudowała coś imponującego, ale pustego i bez przyszłości.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się