Wyrzut z punktem odniesienia w ławkach

[Vanaheim]

na wyższych piętrach balkony zaczęły gasnąć
ciemny zapach czekolady
unosił się nad samochodami

on mówił
ona smakowała jak trawa
pyłki tańczyły pod latarniami
ławki sennie im potakiwały
rozmarzonymi śrubami

on krzyczał
że wojna w Iraku
że znowu firanki
że ósme piętro
mrówki śledziły ruchy nogawek
ona patrzyła na pajęczyny w oknie

pewnie powiedziałabyś że dziwnie wyglądają
udając że mnie to śmieszy
ja budziłbym się z piskiem ulic
schowanych pod ławkami

[Lucyferia Piekielna]

Zawsze zadziwiasz mnie dbałością o szczegóły, których pewnie normalny obserwator by nie dostrzegł. Poza tym lubię wielozmysłowość - smaki, zapachy, dźwięki i wszystko to tutaj znalazłam.
Właściwie nie mam uwag krytycznych, myślałam tylko nad rozdzieleniem:

on krzyczał
że wojna w Iraku
że znowu firanki
że ósme piętro

mrówki śledziły ruchy nogawek
ona patrzyła na pajęczyny w oknie

Ale to szczegół.
Bardzo dobre dwa ostatnie wersy!
pozdrawiam - Lucy