Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

Są jak cień, który brudzi ściany.
Nie mają twarzy - tylko maski,
przyklejone krzywo od cudzych sekretów.

Piszą, notują, wklejają.

Łażą cicho,
jakby bali się własnego   oddechu.
W kieszeniach noszą strzępy rozmów,
wydarte spod skóry tych,
którzy zaufali im choć przez chwilę.

Donoszą -
z zimną ręką, z gorącą potrzebą
bycia „kimś”, choćby za cenę
własnej godności wrzuconej do rynsztoka.

Sprzedadzą przyjaciela za uśmiech władzy,
kochankę za chwilę spokoju,
koleżeństwo za jeden
żałośnie mały błysk bezpieczeństwa.

A gdy wracają nocą,
światło im się nie zapala -
bo nawet żarówka
wstydzi się patrzeć
na to, czym się stali.

 

 

 

 

Edytowane przez Migrena (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Migrena przy okazji gratulacje za wiersz upojony zimą prawie 3700 odsłon no no myślę że możesz powoli pierś szykować do nagród no i tradycyjnie obskoczysz: akademie, wywiady, spotkania w zakładach pracy a na wiosnę to chyba będziemy mogli cię kupić w formie papierowej w księgarniach czego i tobie i sobie życzę! zdziwisz się dlaczego sobie bo szybko dostrzegłem twój talent. Zawsze znałem się na pięknie od piękna kobiet po piękno poezji. Coś w tym jest. Czyż nie tak?

Opublikowano

@Migrena no więc spieszę cię poinformować:

najpierw „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

potem „ Międzynarodowa nagroda literacka im. Zbigniewa Herberta” potem od prezydenta „Krzyż Zasługi” i order orderów „Orła Białego” a na koniec po latach kto wie… Nobel?

ja zbieram pamiątki po noblistach więc chcę mieć pewność że nie będę pominięty

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...