Szpicle

[Migrena]

 

 

Są jak cień, który brudzi ściany.
Nie mają twarzy - tylko maski,
przyklejone krzywo od cudzych sekretów.

Piszą, notują, wklejają.

Łażą cicho,
jakby bali się własnego   oddechu.
W kieszeniach noszą strzępy rozmów,
wydarte spod skóry tych,
którzy zaufali im choć przez chwilę.

Donoszą -
z zimną ręką, z gorącą potrzebą
bycia „kimś”, choćby za cenę
własnej godności wrzuconej do rynsztoka.

Sprzedadzą przyjaciela za uśmiech władzy,
kochankę za chwilę spokoju,
koleżeństwo za jeden
żałośnie mały błysk bezpieczeństwa.

A gdy wracają nocą,
światło im się nie zapala -
bo nawet żarówka
wstydzi się patrzeć
na to, czym się stali.

 

 

 

 

Edytowane 6 godzin temu przez Migrena (wyświetl historię edycji)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Migrena ciekawi mnie kto był modelem z kogo opracowałeś sylwetkę szpicla. Mnie słowo szpicel kojarzy się z II Rzeczpospolitą lub IIWŚ. Wiersz na tak z ciekawą puentą. 

[Migrena]

@Robert Witold Gorzkowski

 

dziękuję Robert.

 

z sieci:

 

"Osoba która obserwuje kogoś lub jakieś środowisko, a następnie donosi na niego/nich".

 

 

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Migrena przy okazji gratulacje za wiersz upojony zimą prawie 3700 odsłon no no myślę że możesz powoli pierś szykować do nagród no i tradycyjnie obskoczysz: akademie, wywiady, spotkania w zakładach pracy a na wiosnę to chyba będziemy mogli cię kupić w formie papierowej w księgarniach czego i tobie i sobie życzę! zdziwisz się dlaczego sobie bo szybko dostrzegłem twój talent. Zawsze znałem się na pięknie od piękna kobiet po piękno poezji. Coś w tym jest. Czyż nie tak?

[Bożena De-Tre]

Dobrze namalowałeś obraz jakże nieludzko codzienny.Przeczytałam i wróciłam ..a to dla mnie dowód że Poezja musi wychowywać też...zostawać na dłużej z nami....dobrze dobrze aby chciało się powiedzieć tak po prostu.