Twoje piękno

[Radosław]

nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię;

kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą,  

kiedy zakładasz sukienkę lub spodnie,  

 

kiedy w rozmowie rozkwitasz jak kwiaty

na wiosnę i kiedy jesteśmy ze sobą bez słów,

w blasku księżyca za oknem.

 

 

 

 

[violetta]

@Radosław moje klimaty:)

[Radosław]

@violetta Tak, piękno to zdecydowanie Twoje klimaty. 

[Rafael Marius]

@Radosław

 

Romantycznie.

Faktycznie coś dla Violi, choć i mnie się podoba.

[viola arvensis]

@Radosław czarujący wiersz, delikatny i subtelny.

Jak powiew letniego wietrzyka, w tej zimowej juz aurze. 

[Lenore Grey poems]

@Radosław śliczny 

[Berenika97]

@Radosław Ten intymny wiersz celebruje ciche, codzienne momenty, jest jak poetycka definicja bliskości: nie wielkie słowa, lecz obecność i wzajemne dostrojenie. Trochę zgrzytają mi tu "spodnie" - są ciężkawe, niekobiece. Ale to moje subiektywne odczucie. Wiersz jest subtelny i piękny.

[Radosław]

@Rafael Marius Dziękuję bardzo. 

Pozostaję z pozdrowieniem. 

[Radosław]

@viola arvensis Dziękuję bardzo. 

[Radosław]

@Lenore Grey poems Dziękuję. 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięuję za ciepłe przyjecie wiersza. Rzeczwywiście celbrowanie codzienności i obdarowywanie siebie drobnymi gestami oraz uważnoscią buduje i scala związek, dodając samku nie tylko herbacie, czy kawie, ale również przezywaniu szeroko rozumianej intymności. 

 

Ciekawa refleksja i zaproszenie do przemyśleń. Rozumiem, że swoim wpisem chciałaś jeszcze bardziej podkreślić kobiecość. Idąc tym tropem, pierwsza stfofa wiersza mogłaby wyglądać nastepująco: 

 

Twoje piękno 

 

nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię;

kiedy szminką dotykasz ust, 

a na półkę odkładasz surowe spodnie

 

z drugiej strony możemy pokusisć się o stwierdzenie, że Wasze piękno , że nawet w twardym denimie prezentujecie  się subtelnie i szalenie kobieco. 

 

Co o tym sądzisz? Jestem ciekaw Twojego zdania. 

[Berenika97]

@Radosław

Chyba narozrabiałam! :))

Zgadzam się z Tobą całkowicie - kobieta może być subtelna i piękna zarówno w szminki, jak i w denimie. To nie strój definiuje kobiecość, ale sposób bycia.

Twoja propozycja ze szminką i "surowymi spodniami" odłożonymi na półkę jest intrygująca – tworzy obraz świadomego wyboru, momentu przejścia między różnymi wersjami siebie. Zastanawiałam się tylko, czy zamiast konkretnego "spodnie" nie użyć czegoś bardziej metaforycznego? Może "denim" właśnie?

Ale każdy z nas ma swoją wrażliwość na słowa i obrazy.

 

Nie czuję się kompetentna, by proponować Ci konkretne poprawki – to Twój wiersz, Twoja wrażliwość poetycka i Twój głos. Ja mogę tylko podzielić się tym, jak ja odbieram tekst. A ten tekst jest piękny. Ty najlepiej wiesz, co chciałeś przekazać i jakie słowa najlepiej służą Twojej wizji.

 

Ale już skoro zadałeś konkretne pytanie, to mój trop został przy sukience :) Sukienki są piękne, często zwiewne, lekkie, barwne, zmysłowe - takie właśnie kobiece. 

"Twoje piękno, nie krzyczy, lecz gra subtelną melodię; kiedy zbliżasz do ust filiżankę z herbatą, kiedy zakładasz sukienkę - tak swobodnie"    (lub zdejmujesz) 

 

Pozdrawiam. 

 

 

 

 

[Radosław]

@Berenika97 Tak, nabroiłaś ;)