Stary człowiek czyta list

[tie-break]

Zawsze chciał być surowym cynikiem,

ale przecież czytanie  t a k i e g o  listu

wymaga stosownego dress code'u.

Nie wypada zasiąść do lektury

w twardej zimnej skorupie

przemądrzałego żółwia.

 

Zdarł ją z siebie solennie

niemal ze skórą;

nagość próbuje osłonić

wspomnieniami z młodzieńczych podróży.

 

Teraz nadal przyzywa go nieznane.

Już nie liczy, ile razy przeczytał

ten sam wiersz. Między palcami

przeskakują litery, niepokorne

iskierki; delikatnie parzą dłonie,

jakby chciały mu

przypomnieć

 

- jesteś,

czekasz,

oddychasz,

czujesz.

 

Poszedł do kuchni; drżące ręce

upuszczają łyżeczkę. Kawa

wylewa się na podłogę

z przewróconej niezdarnie

filiżanki.

 

Jego oczy,

doliny pustynnych rzek,

znów śpiewają o słonym smaku wody.

[violetta]

@tie-break zdarza się każdemu:)

[Alicja_Wysocka]

@tie-break Twój wiersz jest jak uchylona skorupa, 
pokazuje człowieka w chwili najczystszej kruchości.
Te drobne gesty, kawa na podłodze, drżenie dłoni 
- wszystko to mówi więcej niż górnolotne słowa.
Pięknie, cicho, wzruszająco.

[viola arvensis]

@tie-break bardzo poruszające strofy, głębokie, niezwykle piękne.

[wierszyki]

Listy to było coś. Pzdr.

[Alicja_Wysocka]

@Alicja_Wysocka

Wiesz, Duszko…
może Ci coś opowiem.

Kiedyś słuchałam pewnego wykładowcy. Tytułu wykładu nie pamiętam,
ale obraz, który pokazał - został ze mną na długo, chyba na zawsze.

Wyjął z kieszeni stuzłotowy banknot. Zgniótł go mocno w dłoni,
potem rzucił na podłogę i podeptał. Podniósł, wygładził jak umiał
i zapytał salę:

- Czy ktoś chciałby go dostać?

Rozległo się jedno, wielkie: „Taaak!” z sali.

 

Tak właśnie gniecie nas życie.
Przyciska, tłamsi, niekiedy depcze.
A jednak - to wciąż my.
Z tą samą wartością, wrażliwością, może nawet większą,  choć trochę pognieceni.

Czy mniej warci?

Powtórz to temu panu, o którym piszesz, proszę...

[tie-break]

@violetta No, zapewne tak.

@viola arvensis Dziękuję.

@wierszyki Tak! Zwlaszcza te romantyczne, gdy ślad ukochanej dłoni na papierze był tak bardzo namacalny. :)

@Alicja_Wysocka Dziękuję. Czytasz w moich myślach. A opowieść o banknocie jest wyśmienita. Przekażę ;)

[Alicja_Wysocka]

@tie-break

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może się uśmiechnie :)

A mam jeszcze jedną opowieść tego mówcy, chcesz posłuchać? Bardzo pouczająca.

 

[tie-break]

@Alicja_Wysocka Zamieniam się we wzrok i sluch. Zapodawaj!

[Alicja_Wysocka]

@tie-break Pewien nastolatek, wymyślił sobie sposób na zarabianie kasy. 

Napisał list do mamy i zostawił na stole. (Szczegóły nie będą dokładne, ale sens, owszem) 

-  Za sprzątanie swojego pokoju - 15 złotych.

-  za wyniesienie śmieci  - 5 złotych.

- za przypilnowanie młodszego brata 10 złotych.

- za każdą dobrą oceną w szkole  - 10 złotych.

- za przyniesienie zakupów - 5 złotych.

- za punktualne przychodzenie do domu 5 złotych

- lista była pewnie dłuższa, ale więcej nie pamiętam. 

 

  Mama przeczytała ten list, posmutniała, pomyślała... przewróciła   kartkę

 na drugą stronę 

  po czym napisała:

- Nosiłam Ciebie przez 9 miesięcy pod sercem -za darmo.

- długie noce siedziałam przy Tobie, kiedy byłeś chory - za darmo.

- przez kilkanaście lat gotowałam dla Ciebie to, co lubisz - za   darmo.

- przez kilkanaście lat opierałam Ciebie - za darmo.

- ubierałam Ciebie za za darmo.

- kocham Ciebie za to, że jesteś - za darmo.

 

 Syn wrócił ze szkoły i przeczytał list. Chwilkę pomyślał, po czym napisał:

- Wszystkie rachunki uregulowane  - Zapłacono! - Kocham Cię mamo.

 

Może komuś się przydać :)

Edytowane 22 godziny temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[tie-break]

@Alicja_Wysocka Bardzo mądra przypowieść. Czyniąc dobro nigdy nie powinniśmy mieć gdzieś z tyłu głowy pytania A co ja z tego będę miał? To wtedy nie jest już miłość do drugiego człowieka, lecz usługa.

Dziękuję :)

[Alicja_Wysocka]

@tie-break Nie ma za co, powtórzyłam tylko to, co usłyszałam, a przykład działa prawie tak jak obraz, a może bardziej. 

 

@tie-break

 

Choć świat daje nam rachunki do opłacenia, najważniejsze w życiu - jest za darmo,

dla wszystkich, dla najbiedniejszych: bliskość, przyjaźń, miłość, ciepło, serce drugiego człowieka. Nic nie jest cenniejsze.

[Berenika97]

@tie-break

To piękny wiersz, który gra na napięciu między tym, kim się chce być (surowym cynikiem), a tym, jacy naprawdę jesteśmy (wrażliwi, podatni na emocje).

Zaczyna się od cynizmu jako "twardej zimnej skorupy" – ochrony przed światem. Ale czytanie listu (wiadomości? wspomnienia?) wymaga przygotowania emocjonalnego, rozbrojenia się.

Najpiękniejsze są dla mnie środkowe zwrotki, gdzie wiersz staje się bardzo zmysłowy. Litery „przeskakują", „parzą dłonie" – słowa jako żywy, niemal fizyczny element. To nie abstrakcyjna refleksja, ale doświadczenie ciała. I ta wyliczanka w centrum: „jesteś, czekasz, oddychasz, czujesz" – to rodzaj porwania człowieka z powrotem do bycia sobą, do podstawowej rzeczywistości.

Świetnie, że wiersz kończy się naturalnym gestem (przewrócona filiżanka z kawą), a nie wysokim przesłaniem.

[andrew]

@tie-break

Przeszłość zostawia ślady. 

Nie musimy po nich iść. 

Nie jesteśmy na to skazani, jak niektórzy myślą...

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

[KOBIETA]

@tie-break

 

kruchość żółwia …

 

przepiękny wiersz! Porusza i dotyka! 
pozdrawiam :)