Stary człowiek czyta list

[tie-break]

Zawsze chciał być surowym cynikiem,

ale przecież czytanie  t a k i e g o  listu

wymaga stosownego dress code'u.

Nie wypada zasiąść do lektury

w twardej zimnej skorupie

przemądrzałego żółwia.

 

Zdarł ją z siebie solennie

niemal ze skórą;

nagość próbuje osłonić

wspomnieniami z młodzieńczych podróży.

 

Teraz nadal przyzywa go nieznane.

Już nie liczy, ile razy przeczytał

ten sam wiersz. Między palcami

przeskakują litery, niepokorne

iskierki; delikatnie parzą dłonie,

jakby chciały mu

przypomnieć

 

- jesteś,

czekasz,

oddychasz,

czujesz.

 

Poszedł do kuchni; drżące ręce

upuszczają łyżeczkę. Kawa

wylewa się na podłogę

z przewróconej niezdarnie

filiżanki.

 

Jego oczy,

doliny pustynnych rzek,

znów śpiewają o słonym smaku wody.