Zgłoś
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 413
radość i nadzieja
lubię te słowa
które tyle ciepła
w sobie mają
zapomnienie smutek
choć żal w nich też
je kupuje mimo
tego że ranią
czarny karawan
dużo bólu i łez
nie omijam ich
uśmiecham się
dlatego że umarły
w mojej pamięci
znalazł dla siebie
miły kąt
tyle słów które
raz cieszą raz
bolą - ale to one
sensem mym
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 53 odpowiedzi
- 920 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 540 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 360 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 549 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 726 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Wiesław J.K. Dziękuję za te słowa "Wiem, że nic nie wiem". To, co piszesz – że Bóg jest Miłością i Sprawiedliwością zarazem – to prawda, która przekracza każde pytanie, jakie zadaję w wierszu. I może właśnie dlatego pytania pozostają pytaniami. Dziękuję za to, że czytasz wiersz z taką otwartością wobec tajemnicy. Pozdrawiam. -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
@Berenika97 "Wiem, że nic nie wiem", jak powiedział filozof Sokrates, a z Bogiem lepiej nie zadzierać, On jest Miłością, ale również Sprawiedliwością. Wiersz pierwsza klasa. Pozdr. :) -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Tectosmith To opowiadanie porusza kilka głębokich wątków. Główny bohater stoi w obliczu fundamentalnego konfliktu — miłość do rodziny kontra historyczna odpowiedzialność jako pilot misji kosmicznej. Musi skłamać, żeby uspokoić bliskich. To pokazuje cenę, jaką płacą pionierzy. Podróż w nieznane wymaga poświęcenia i wiary, nie pewności. Jest samotny, pomimo że jest częścią załogi, jego lęki i zwątpienia musi nosić w sobie. Moment wejścia przez śluzę to metafora momentu, w którym wszystko zmienia się nieodwracalnie. Na koniec bohater uświadamia sobie, że to nie jego osobista podróż, ale ludzkości. Indywidualny lęk staje się znacznikiem historii całej cywilizacji. Ciekawe opowiadanie, czy to fragment większej całości? -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję! "Bóg jest bezsilny – może tylko patrzeć" – to uderzyło precyzyjnie. Bo rzeczywiście chodzi o tę bezsilność, o rozpadzie, którego jest świadkiem. To nie oskarżenie, lecz wspólna rozpacz: człowieka i Boga, którzy patrzą, jak wszystko się kruszy. Dziękuję za to, że to dostrzegłeś. :) Pozdrawiam.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne