Prefabrykowany jazz

[ewan_mcteagle]

być wyczytanym na głos
w jakimś obcym akcencie

wybitym z odrętwienia
deszczem na parapecie audytorium
wśród 5 minutowych bryków z życia
w głowie prefabrykowany
jazz

rytm
muzyka i

z rozwiązanymi sznurowadłami
nogi grzęzną w błotnistej chwili
na ulicy przelanej piwem
słowa dziwacznie zawieszone w powietrzu
jak stara farba na podrapanej ścianie
w domu
w którym nikt już nie zamieszka
wszyscy coś cicho-szepczą

ja nie potrafię ot tak
przyspieszyć
do prędkości dźwięku

to wszystko
gąszcz
ten jazz
postaram się nie upaść
ale moje sznurowadła są
rozwiązane ku niepamięci

[jasiu zły]

Ja nie rozumiem, czemu nikt tego wiersza nie skomentował. On ma tak fajnie dobrane słowa i tak przyjemnie się go czyta... Mnie w każdym razie jakoś przypadł do gustu.
Pozdrawiam.