Dziś, teraz

[Maksymilian Bron]

Dziś dziękuję Ci, Boże,

że jesteś,

za róż-oddech

przed majowym snem

i że wiatr się zatrzymał

w gałęziach,

że już nie

spoglądam w mój cień

 

Dziś dziękuję Ci, Boże,

że jestem

i za ptaki,

które wróciły,

za ten pokój

na ustach bez fałszu

i za przeszłość,

ciemną mogiłę

 

Dziś dziękuję Ci, Boże –

jesteśmy,

że nic nie wiem

i tylko czuję,

Twoje Piękno

jest nawet we śnie,

w skalnym domu,

co go zbuduję

 

Dziś zamykam swe oczy

na plotki

i dzielę się tylko uśmiechem

Demon czeka cierpliwie na mnie,

kiedy znów

będę żył dawnym echem

 

a ja śmieję się z Tobą,

mój Panie,

leżę sercem

na Rajskim dywanie

i tak marzę

w ten wieczny mikron,

by ten uśmiech dla Nas

nie zniknął