Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Wiesław J.K.

Wiesław J.K.

8 godzin temu, Migrena napisał(a):

@Wiesław J.K.

 

Wiesławie.

 

zaimponowałeś mi swoim wierszem.

 

zarówno treścią jak i wykonaniem.

 

brawo.

 

pozdrawiam :)

 

 

@Migrena Cieszy mnie bardzo. Dzięki i pozdrawiam. :)

@Nata_Kruk

7 godzin temu, Nata_Kruk napisał(a):

Wiesławie... chłopięca i.. dziewczęca.. wyobraźnia jest gotowa polecieć w bezdenną otchłań, która przyciąga, jakże by nie... dopiero po latach weryfikuje się wiele spraw.

Dobrze, że ten lot.. ponad.. a tam tylko gwiazdy, to lepsze, niż nasza ziemska rzeczywistość.. ;) w której i tak

powinno się szukać dobra.

Ładnie to opisałaś Nato. Wyobraźnia w latach młodości jest bardziej żywsza, potem wszystko się zmienia i człowiek w walce o przetrwanie już tak nie myśli o tym, dopiero lata emerytury przywołują znowu do życia ten beztroski czas. 

6 godzin temu, Tectosmith napisał(a):

@Wiesław J.K. Spokojny, obrazowy powrót do dziecięcej wyobraźni — z ciekawie zarysowanym kontrastem między lękiem a fascynacją. Podoba mi się sposób, w jaki motyw nieba i grawitacji przechodzi w bardziej realne obrazy lata i dźwięk samolotu. Ładnie ułożona, lekko nostalgiczna miniatura. 
Pozdrawiam serdecznie. 

@Tectosmith Nigdy nie zapomnę tego momentu, gdy wiele lat temu spacerując po burzy i ulewnym deszczu, przyglądałem się jednej kałuży w której odbijały się chmury i niebo. Wrażenie było imponujące i zatrważające, ponieważ widząc taką głębię jaka zarysowała się w niej przyprawiła mnie wówczas o dreszcze dziwnego strachu. 

Pozdrawiam także serdecznie.

 

 

 

__________________________

Wiesław J.K.

Wiesław J.K.

8 godzin temu, Migrena napisał(a):

@Wiesław J.K.

 

Wiesławie.

 

zaimponowałeś mi swoim wierszem.

 

zarówno treścią jak i wykonaniem.

 

brawo.

 

pozdrawiam :)

 

 

@Migrena Cieszy mnie bardzo. Dzięki i pozdrawiam. :)

@Nata_Kruk

7 godzin temu, Nata_Kruk napisał(a):

Wiesławie... chłopięca i.. dziewczęca.. wyobraźnia jest gotowa polecieć w bezdenną otchłań, która przyciąga, jakże by nie... dopiero po latach weryfikuje się wiele spraw.

Dobrze, że ten lot.. ponad.. a tam tylko gwiazdy, to lepsze, niż nasza ziemska rzeczywistość.. ;) w której i tak

powinno się szukać dobra.

Ładnie to opisałaś Nato. Wyobraźnia w latach młodości jest bardziej żywsza, potem wszystko się zmienia i człowiek w walce o przetrwanie już tak nie myśli o tym, dopiero lata emerytury przywołują znowu do życia ten beztroski czas. 

6 godzin temu, Tectosmith napisał(a):

@Wiesław J.K. Spokojny, obrazowy powrót do dziecięcej wyobraźni — z ciekawie zarysowanym kontrastem między lękiem a fascynacją. Podoba mi się sposób, w jaki motyw nieba i grawitacji przechodzi w bardziej realne obrazy lata i dźwięk samolotu. Ładnie ułożona, lekko nostalgiczna miniatura. 
Pozdrawiam serdecznie. 

@Tectosmith Nigdy nie zapomnę tego momentu, gdy wiele lat temu spacerując po burzy i ulewnym deszczu, przyglądałem się jednej kałuży w której odbijały się chmury i niebo. Wrażenie było imponujące i zatrważające, ponieważ widząc taką głębię jaka zarysowała się w niej przyprawiła mnie wówczas o dreszcze dziwnego strachu. 

Pozdrawiam także serdecznie.

Wiesław J.K.

Wiesław J.K.

7 godzin temu, Migrena napisał(a):

@Wiesław J.K.

 

Wiesławie.

 

zaimponowałeś mi swoim wierszem.

 

zarówno treścią jak i wykonaniem.

 

brawo.

 

pozdrawiam :)

 

 

@Migrena Cieszy mnie bardzo. Dzięki i pozdrawiam. :)

@Nata_Kruk

7 godzin temu, Nata_Kruk napisał(a):

Wiesławie... chłopięca i.. dziewczęca.. wyobraźnia jest gotowa polecieć w bezdenną otchłań, która przyciąga, jakże by nie... dopiero po latach weryfikuje się wiele spraw.

Dobrze, że ten lot.. ponad.. a tam tylko gwiazdy, to lepsze, niż nasza ziemska rzeczywistość.. ;) w której i tak

powinno się szukać dobra.

Ładnie to odpisałaś Nato. Wyobraźnia w latach młodości jest bardziej żywsza, potem wszystko się zmienia i człowiek w walce o przetrwanie już tak nie myśli o tym, dopiero lata emerytury przywołują znowu do życia ten beztroski czas. 

5 godzin temu, Tectosmith napisał(a):

@Wiesław J.K. Spokojny, obrazowy powrót do dziecięcej wyobraźni — z ciekawie zarysowanym kontrastem między lękiem a fascynacją. Podoba mi się sposób, w jaki motyw nieba i grawitacji przechodzi w bardziej realne obrazy lata i dźwięk samolotu. Ładnie ułożona, lekko nostalgiczna miniatura. 
Pozdrawiam serdecznie. 

@Tectosmith Nigdy nie zapomnę tego momentu, gdy wiele lat temu spacerując po burzy i ulewnym deszczu, przyglądałem się jednej kałuży w której odbijały się chmury i niebo. Wrażenie było imponujące i zatrważające, ponieważ widząc taką głębię jaka zarysowała się w niej przyprawiła mnie wówczas o dreszcze dziwnego strachu. 

Pozdrawiam także serdecznie.



×
×
  • Dodaj nową pozycję...