Cygański algorytm

[Maksymilian Bron]

Chciałbym napisać nowe słowa

dla starego siebie,

bo wmawiają mi,

że jestem algorytmem

Nowa religia

jest odbiciem starej

i ma jednoczyć siedzących,

już nie klęczących

Czytam ją,

znam każde jej przykazanie

i podobnie, jak stare sekty,

jest mym największym wrogiem,

bo niszczy wolność.

Nie wolność

rozumianą przez tłum,

bo motłoch wierzy

wszystkim Łysenkom świata,

ale…

są na świecie ludzie wolni,

tylko nie

w moim najbliższym otoczeniu

Moim marzeniem byłoby

żyć między nimi,

a nie tylko ich odwiedzać,

skakać nad iskrami przy taborze,

wygrywać poezje na gitarze,

uczyć dzieci starych języków

i malować z nimi uczucia,

śpiewać ze skowronkami

i oglądać słońce

w przezroczystym stawie

 

i już nigdy nie podłączyć się

do świata, w którym

mogę to wszystko robić wirtualnie,

ale obawiam się,

że jego magnesy

zatruły mój…

algorytm,

ponieważ Miłość

w mym kolejnym życiu

była zaledwie

krótkim telefonem