Misio

[infelia]

Z naderwanym uchem i wyłupionym okiem
Siedzi grzecznie przed Elwirką,
Którą wzięło na czułości i czyta bajki
Dla pluszaka o księżniczce i o złotej rybce.

 

Grozi mu palcem gdy nabiera tchu,
A miś już chce wybuchnąć śmiechem.
Szturchnie go w bok za brak powagi
I ukaże klęczeniem na grochu.

 

Gdy już się znudzą im opowiastki,
Zagrają sobie w łapki i poganiają w berka.
Tup-tup, bum-bum, łubu-dubu
Aż sąsiad z dołu nie zaryczy.

 

Tuż przed snem czas na zwierzenia przychodzi
Pod kołderką, cichutko: „tak cię kocham,
Że zaraz zostaniesz zjedzony bez łyżki
I widelca, obiecuję – ja ciebie połknę.”

 

A gdy zmierzch zasypie pokój mrokiem,
Powieki z ciężaru marzeń opadną,
I lampa straci blask, przytulą się tak mocno,
Że bicie serduszek słychać jedno obok drugiego.

 

Kto chrapał – nie znajdziesz winowajcy.
Bujają w obłokach, we własnym świecie,
Gdzie meble są górami, a dywan to morze,
Gonią wśród chmur z pierza i wełny.

 

Nim pierwsza gwiazda wzejdzie,
We śnie szepczą sekrety, co tylko oni znają:
O moście z tęczy i o latających czarownicach,
Które niosą ich w krainę cudnych baśni.

 

Jutro się rozbudzą wśród porannej woni
Kwiatów z ogrodu, znów nowe historie zmyślą,
A w słońcu, co wstanie i zerknie przez szybę,
Odnajdą ślady wczorajszej łobuzerskiej przygody.

 

[jan_komułzykant]

@infelia Super. Bardzo prawdziwie oddany świat dziecka :)

                                                                       Pozdrawiam.

[infelia]

@jan_komułzykant Dziękuję za lekturę.  

[Berenika97]

@infelia

Jaki piękny i czuły wiersz! 

 Uchwycić tę magiczną, ulotną intymność między dzieckiem a ukochaną zabawką. To, jak pokazujesz ten świat "od środka", z perspektywy kogoś, kto naprawdę rozumie tę relację, jest niezwykłe.

[infelia]

@Berenika97 Niezwykłe i ciekawe.