@Triengel Peel, do przytulenia.
Wiesz, czasem dowiaduję się, jak to inni mieli źle, jak ciężko, że mieli o wiele gorzej... itd.
Tylko, że mnie to nie pociesza, nie jest mi lżej.
A dzisiaj dla mnie smutny dzień od rana, zmarła w nocy moja znajoma 46 lat (rak - guz serca)
zostawiła męża i 7 letniego synka, smutne wiersze, smutny listopad i tak siedzę zamotana beznadzieją,
że ani ręką, ani nogą, ani głową...
@Triengel Peel, do przytulenia.
Wiesz, czasem dowiaduję się, jak to inni mieli źle, jak ciężko, że mieli o wiele gorzej... itd.
Tylko, że mnie to nie pociesza, nie jest mi lżej.
A dzisiaj dla mnie smutny dzień od rana, zmarła w nocy moja znajoma 46 lat (rak - guz serca)
zostawiła męża i 7 letniego synka, smutne wiersze, smutny listopad i tak siedzę zamotana beznadzieją,
że ani ręką, ani nog, ani głową...
Dried rose lying between the bricks,
Black leaves can only see the dark,
Maybe sometimes rays of the sun,
Like chains of fire born in hell.
The rose wants it all, and even more,
From air, from blue eyes of the sky,
But it has no light of its own,
Nothing special, nothing bright.
I have nothing that I could give her,
But I want to give my skin and blood,
I want to give her my time — even years,
Even if it’s worth less than nothing.
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Marianne_ · Opublikowano
Przez Arturek · Opublikowano
Przez Marianne_ · Opublikowano
Przez Arturek · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
