Furtka do wnętrza

[beta_b]

Paradoksalnie to właśnie w wierszach
poznaję siebie i jestem lepsza.

Jakby natchnieniem była tęsknota
wolnego ducha, co mnie nie słucha.

Jakby w tych wersach mówiła dusza,
którą dzień zwykły już nie porusza.

Furtka do wnętrza.

To intuicja - tak ma na imię -
paradoksalnie - moja myśl pierwsza.

 

 

Edytowane 10 godzin temu przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Tak jest. Każdy wiersz pokazuje cząstkę autora, a i tez dla niego jest też furtka do poznania samego siebie. Pozdrowienia. 

[tie-break]

Zawsze byłam przekonana, że poezja jest dla człowieka dodatkowym zmysłem, aby mógł więcej czuć i rozumieć, aby jego obraz siebie i rzeczywistości był pełniejszy, głębszy. Dlatego warto pisać i czytać wiersze.

[Marianne_]

@beta_b

 

Harmonia duszy i wiersza.

 

[beta_b]

@Marek.zak1 zgadzam się, każdy wiersz pokazuje autora i jego intencje, wrażliwość, potrzeby. 

@tie-break tak, w skondensowanej formie można przekazać dużo i głęboko. W prozie zajmuje przekaz znacznie więcej czasu ;D

@Marianne_ Spory komplement. :)

@huzarc dzięki za głaska
 

Drodzy, jest dla mnie odkryciem, że czytając swoje teksty na przestrzeni lat widzę zmiany, i występowały one już po publikacji wiersza. Jakby wiersz był jaskółką. Natchnienie intuicją. Czasem ostrym cięciem. Zwrotem. To w moim przypadku dobry drogowskaz, zaufanie do siebie. Dziwne, a cenne odkrycie. Dziękuję za obecność i lekturę. bb

[Berenika97]

@beta_b

Metafora "furtki do wnętrza" jest bardzo trafna – pisanie jako sposób na dostęp do samej siebie. I masz rację - poznajemy siebie nie przez analizę, ale przez tworzenie – gdy przestajemy kontrolować i pozwalamy mówić temu, co w nas nieujarzmione. Bardzo mi się podoba. :)

 

[beta_b]

@Berenika97 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Poznajemy siebie w różny sposób wg mnie, ale ważne by się obserwować, wyciągać wnioski, nie zwalać winy i odpowiedzialności na innych, nie wkręcać w cudze (emocje). Pozdrawiam ciepło, zmykam na rower. bb