Klątwa piękna pierworodnego

[Lady_Supay]

stała się piękna
przypadkiem -
tragedia ukryta w urodzie
ukazała prawdziwe oblicze

idealna twarz z konieczności
wytrącona z lodowatego bezruchu
przemarszem nieszczęścia

ideał ze skazą
-- piękno za cenę degradacji

gdy śmierć nadała życiu barwę
skaza człowieczeństwa
przydała boskości

[Bea Nefer]

płynnie się czyta. dobre momenty. niektórych fragmentów nie rozumiem np. tego
"idealna twarz z konieczności
wytrącona z lodowatego bezruchu
przemarszem nieszczęścia" - można poprosić o naprowadzenie?
Bea

[Lady_Supay]

idealna twarz z konieczności - po prostu, niezależnie od niczego,
/z konieczności/ wytrącona z lodowatego bezruchu - zależność od czynników zewnętrznych,
przemarszem nieszczęścia - czynnik zewnętrzny - nieszczęście, tragedia.

To tak mniej więcej, mam nadzieję, że bardziej zrozumiale.
Pozdrawiam serdecznie
e.

[Michał Ziemiak]

Zgadzam się Beą częściowo - owszem czyta się bardzo płynnie (choć, wedel prawideł moich pisarskich fiksacji powiem, że dwa ostatnie wersy 2 zwrotki są lekko zakorkowane środkami wyrazu - wywaliłbym to "lodowate" - ale to są tylko moje fanaberie!). Wg mnie przesłanie wiersza jest klarowne i dobrze wpada w ucho! Ot, dobry wiersz i już ;-)
POZDRAWIAM!

[Lady_Supay]

Dziękuję Michale, miłe to słowa...
Pozdrawiam serdecznie
e.

Co do "lodowatego" - lodowaty - zimny, śmiertelny, niewzruszony, etc - chyba potrzebne słowo...

[stanislawa zak]

odczytuję piękną złą i lodowatą do szpiku kości,

[Lady_Supay]

Taka była, jednak...
Dziękuję za komentarz, Stasiu.
Pozdrawiam Cię serdecznie.