gawęda lekko erotyczna

[Roma]

 

 

 

   Ależ niekomfortowo, a jeszcze nie zacząłem... Jestem pan Clérambaul - gawędziarz. Będzie mi miło, już za chwilę. Póki co - byłem.

 

   Byłem panem Stendhal. Obserwatorem zanim poczułem, a później, po - czuciem piękna ponad miarę. Kimś z przesytu, kimś w gorączce, zbyt mocnym biciem serca,

zbyt szybkim. Gdy w pamięci wciąż "Deposizione di Volterra" Rossa Fiorentino,

a na ziemi tylko niebo, zapadłem się najbardziej

 

   w Cień. I byłem nim najbardziej. Byłem potencjałem, ogromnym potencjałem i gdybyś tylko wtedy na mnie spojrzała... W Tobie bym rósł, mocniej i bardziej.

   Już wtedy byłem trochę gawędziarzem, lecz przede wszystkim obietnicą.

 

   Tym co istnieje we wszystkich nienapisanych listach. I wyznaniem naszej tajemnicy, Janku - Ty małomówny kochasiu. Przecież widzę jak na mnie patrzysz gdy mijamy się na klatce, w aptece, w snach.

   Przecież jestem Tobą pani Leokadio, przecież właśnie się rumienię. Na samą myśl...

 

   Jest mi miło. I milej. Tu, przy sfatygowany już stoliczku. Tu, nad pamiętnikiem

z pragnień, strachu i iluzji. Jakby zza szyby, jakby z miłości.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Treść - sensowna, forma - chaotyczna...

 

Łukasz Jasiński