Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiesz, dzisiaj jest wiatr. Ten wiatr, który wplątał się w twoje włosy…

Ja tutaj, w tym pomieszczeniu, w tym pokoju szarym…

Ja tutaj… Jestem… Wiesz, czekam…

 

Chodź…

 

To wszystko się gromadzi. Ten kurz gryzący w gardle, w nosie…

Ten kurz raniący załzawione oczy… Jestem. Jestem tutaj...

Jechałem do ciebie, przedzierając się przez rozwarte skrzydła szamoczących się w powietrzu gazet.

 

Wilgotne oblepiały twarz..

 

Jechałem, bądź jadę nadal pociągiem.

I w tym pustym wagonie...

Słyszysz jak jadę? (O Boże, jak daleko mi do ciebie!)

 

A więc to już tak późno?

 

Zegar wybił

właśnie

drugą…

... połowę życia...

 

Słyszysz ten zapętlony stukot stalowych kół?

W tym pustym wagonie z siedzeniami obitymi czerwonym skajem…

 

Drżę..

 

… wśród szemrzącej wokół ciszy, wśród białego szumu przytulającej się do mnie samotności...

 

I tam. W tym kącie, pomiędzy oparciem siedzenia a ścianą z metalowym pojemnikiem

na śmieci. I w tym kącie zobaczyłem wytarty egzemplarz. Na okładce: Wieniedikt Jerofiejew „Moskwa-Pietuszki”.

 

Sfatygowany. Zmiętoszony od ciągłego wąchania, ściskania, nerwowego przekładania

przetłuszczonych od spoconych dłoni kartek.

 

Monolog jadącego nabierał barw, kiedy przebudzał się z pijackiej maligny.

Opowiadał mi dzieje, dopóki jego twarz żyła odbita w brudnym oknie.

A kiedy to oblicze, i tak już zmęczone, marszczyło się, to wiedziałem, że nadchodził kolejny sen.

 

Taki sen, bez „dobranoc”.

.

Wiesz, mam takie momenty w pisaniu i muzyce.

Mam takie momenty…

Te powtórki, natrętne mary.

 

Te powtórzenia ciągłe jak w syndromie Aspergera…

Idą. Idą wciąż.

Idą gęsiego. Idą czwórkami tym samym torem. Wytyczonym przez…

 

Nie. Nie wiem.

 

Nie wiem

przez, co…

Może ty wiesz?

 

Senne widziadła w skorelowanej z czymś niewidzialnym korekturze zdarzeń.

Te specyfikacje. Te niewyczerpalne mistyfikacje…

 

Widziadła przeistaczają się

w nieśmieszne groteski.

W niezrozumiałe wizje.

Mimika ich twarzy, nie-twarzy…

 

Wiesz, siedzę teraz przy stole i gapię się w błękitne za oknem niebo.

W tę cholernie błękitną powłokę. W ten klosz przykrywający świat.

 

W ten szklany klosz z tytułu książki Sylvi Plath.

 

Ona umarła. Zatruła się gazem,zostawiając dzieciakom

ładnie ułożone na stole śniadanie.

 

W kosteczkę…

 

Zatrujemy się razem?

Nie? Dlaczego?

Pójdziemy sobie tam. Wiesz. Tam. Daleko...

 

Nie mam już siły tańczyć. Już nie. Te moje podrygi nagich słów. Te nagie podrygi i wygibasy

słowne.

 

Przyłączysz się?

 

Powyginamy się w tej ekscytacji,

w tej meandrycznej ekwilibrystyce zdań?

 

Chodź…

 

Poczekaj, coś trzeszczy. Wirująca płyta na talerzu gramofonu zbiera kurz…

Stępiona igła, wyżłobione jak kanion mikroskopijne rowki wytłoczonego winylu.

 

To przez te

powtórki…

Przez ten motyw

powracający wciąż…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2025-10-19)

 

 

Opublikowano

@Arsis a to ciekawe czym się zajmujesz:) mnie coś wzięło na Chopina w tym roku, wszystkich wykonawców słucham, także rozbrzmiewa we mnie muzyka  Chopina. moja sąsiadka, starsza pani też słucha, bo słychać przez ścianę. człowiek dojrzewa do pewnych rzeczy:) teraz rozumiem dlaczego Japończycy kochają Chopina.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ależ niekomfortowo, a jeszcze nie zacząłem... Jestem pan Clérambaul - gawędziarz. Będzie mi miło, już za chwilę. Póki co - byłem.      Byłem panem Stendhal. Obserwatorem zanim poczułem, a później, po - czuciem piękna ponad miarę. Kimś z przesytu, kimś w gorączce, zbyt mocnym biciem serca, zbyt szybkim. Gdy w pamięci wciąż "Deposizione di Volterra" Rossa Fiorentino, a na ziemi tylko niebo, zapadłem się najbardziej      w Cień. I byłem nim najbardziej. Byłem potencjałem, ogromnym potencjałem i gdybyś tylko wtedy na mnie spojrzała... W Tobie bym rósł, mocniej i bardziej.    Już wtedy byłem trochę gawędziarzem, lecz przede wszystkim obietnicą.      Tym co istnieje we wszystkich nienapisanych listach. I wyznaniem naszej tajemnicy, Janku - Ty małomówny kochasiu. Przecież widzę jak na mnie patrzysz gdy mijamy się na klatce, w aptece, w snach.    Przecież jestem Tobą pani Leokadio, przecież właśnie się rumienię. Na samą myśl...      Jest mi miło. I milej. Tu, przy sfatygowany już stoliczku. Tu, nad pamiętnikiem z pragnień, strachu i iluzji. Jakby zza szyby, jakby z miłości.
    • @KOBIETA i się uśmiecham na Twój komentarz o trochę nie chcę przestać :) chciałabym żeby był wyjątkowy i jeśli w Twoich choć trochę jest, to jest mi niezmiernie miło. Dobrej nocy i również pozdrawiam :) @tetu cudownie, że go wyczytałaś :) Bardzo Ci dziękuję i za obecność i cudowny komentarz. Jakoś mi tak bliski. Pozdrawiam serdecznie :) @Nata_Kruk ano mam :) a skoro i Ty w nim... to jest mi już najmilej :) Dziękuję pięknie :)
    • @MIROSŁAW C. dziękuję bardzo :) @Wiesław J.K. ogromnie mi miło, że tak go widzisz. Dziękuję :) @Berenika97 to Tobie również przepięknię dziękuję :) choć słów brak @huzarc ostatnio coraz częściej piszę szeptem zamiast krzykiem (czy to cichym czy to głuchym) wiersze i chyba dobrze się w tym czuję... Dzięki piękne :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Zorya Holmes Pogodnie! Pozdrawiam! :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Simon Tracy Tymi strofami przypomniałeś mi mojego internetowego przyjaciela, którego nigdy osobiście nie widziałem, może słyszałeś o "egzegeta", który bywał tutaj niegdyś: jak dla mnie świetny poeta. Jego ukochana, to prawdziwa historia, również była chora, a umierając pogrążyła go w nieskończonym smutku. @Dark_Apostle_ Edgar Allan Poe, jeden z moich ulubionych pisarzy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...