Olu.
to bardzo piękny i głęboki wiersz.
piszesz o intensywnym przeżyciu które zostaje w człowieku na stałe.
życie i miłość to ciągłe napięcie między sprzecznosciami.
miłość obejmuje całe spektrum emocji - radość, ból, dobro i zło.
a prawdziwa miłość jest możliwa gdy człowiek potrafi patrzeć ponad strachem.
to taka miłość która akceptuję przemijania, tęsknoty, słodycz i gorycz.
tak go sobie rozczytałem.
zaimponowałaś mi tym wierszem.
jest tutaj Twój styl ale podniesiony na poetyckie wyżyny.
to kawał pięknej poezji !!!!!!!!
ukłony dla POETKI.
dla Ciebie.