Spa

[infelia]

Życie nowym tchnieniem wraca,
Gdy siwe włosy nabierają koloru.
Czas cofa się, już figlami nie nęka,
Z twarzy zmarszczki zanikają powoli.

 

W lustrze już odbicie nie jest obce,
Znów patrzy na mnie Jadwisia, rumiana podlotka.
Zniknął świat, który zszarzał, zbladł,
A teraz nasyca się barwą, jak poranek letni.

 

Z ust uśmiech tryska, czysty, mleczny ząb wyrasta.
Yyy, niedowiarkom pokazuję.
I ciało, które niegdyś słabło,
Łamliwe, kruche, skrzydeł dostaje.

 

Czuję, jak mięśnie się regenerują,
Żwawość wraca, wnet na dancing się wybiorę.
Włos bujny wiatr rozwiewa,
A w sercu młodość rozkwita na nowo.

 

Pamięć wróciła, każdy szczegół, słowo i kłamstwo,
Jak dawny, wierny przyjaciel,
Co sto złotych pożyczył na weksel.
I tak się staje cud odmłodzenia,

 

Gdy krok żwawy wybija takt nadziei.
A największą tajemnicą jest to,
Że wspomnienia odrastają z lat dziecinnych.
Eliksir młodości to hasło, cudowny znak,

 

Że w jesieni życia przychodzi wiosna,
A z nią zapomniane aromaty,
Smaki owoców ze starych grusz i jabłoni.
Bose stopy znów biegają po łące.

 

Lasu poznaję zapach, igieł, grzybów i mchu,
I pierwszy raz od lat naprawdę oddycham.
Aż w kąciku oka łza się kręci,
Jakby historia zaczęła się od nowa.